Dlaczego odrzucamy Jezusa?

● Rozważa: ks. Krzysztof Lampart ●

XXXI Niedziela Zwykła, rok A (5.11.2023)
Ewangelia: Mt 23 1-12 ●

Dzisiejsi ludzie coraz częściej odrzucają Boga. Twierdzą, że robią to z wielu powodów. Częstym argumentem jest fakt istnienia zła i cierpienia w świecie, co jest według nich sprzeczne z obrazem Boga doskonałego i dobrego. Kolejni uważają, że nauka współczesna wyjaśnia całkowicie strukturę świata i nie potrzeba już wiary w Boga, która miałaby „zapychać dziury” niewiedzy o tym, co istnieje. Jednak ludzie, którzy odrzucili Jezusa 2000 lat temu, uczynili to zupełnie z innego powodu.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus wyjaśnia swoim uczniom swój stosunek do uczonych w Piśmie i faryzeuszów. Docenia ich znajomość Tory i Prawa, a nawet poleca ich słuchać w tym zakresie. Jednocześnie jednak wskazuje na ich największą wadę, grzech, z którego wynika później ich niewłaściwy sposób nauczania i kierowania ludem. Tym grzechem jest pycha, czyli przekonanie o własnej doskonałości i wyższości.

Tradycyjnie przyjęło się, że pycha jest pierwszym z tak zwanych grzechów głównych i być może nie jest to przypadek. Gdy się dobrze zastanowimy, to okaże się, że właściwie każdy grzech ciężki, czyli świadome i dobrowolne wykroczenie przeciw prawu Bożemu, przeciw miłości, następuje wtedy, gdy ktoś powie sobie, że ja wiem lepiej od Boga, co jest dla mnie dobre, a co złe. Tym właśnie był grzech Adama i Ewy w Raju i można powiedzieć, że za każdym razem, gdy ktoś ciężko grzeszy, czyni to samo, co oni.

Jezus obnaża pychę uczonych w Piśmie i faryzeuszów. Pokazuje, że ich zewnętrzna doskonałość, jest tak naprawdę jednym wielkim kłamstwem. Właśnie z tego ich sposobu myślenia o sobie wynikała ich bezwzględność względem tych, których mieli prowadzić do Boga. Zamiast pomóc tym, którzy może z niezależnych od nich powodów nie umieli unieść ciężaru wypełnienia Prawa, gardzili nimi i wywyższali się nad nich. Pycha zaślepiła ich i nie pozwalała im dostrzec tego, kim jest tak naprawdę drugi człowiek.

Ostatecznie to ich pycha sprawiła, że odrzucili Jezusa i postanowili się go pozbyć. Nie umieli uznać, że jest On kimś wyjątkowym, że jest posłany przez samego Boga, i że właściwie jest Bogiem, który uniżył się do granic możliwości, aby odszukać i zbawić tych, którzy poginęli. Nasuwa się pytanie z jakiego powodu dzisiaj ludzie odrzucają Jezusa, odrzucają Boga? Czy pomimo wielu wymienianych powodów za tym zjawiskiem nie stoi właśnie pycha?

ks. Krzysztof Lampart – wikariusz w parafii pw. Świętego Jana Kantego w Ustrobnej, diecezja rzeszowska.

Ewangelia (Mt 23, 1-12)

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Poleć innym!