Trwamy w adwentowym czasie. W kościołach odprawiane są roraty, podczas których pali się pięknie przyozdobiona świeca symbolizująca Maryję. W roratach licznie uczestniczą dzieci z mikstackiej parafii. Przyszły one licznie także 6 grudnia – w liturgiczne wspomnienie św. Mikołaja, który jest jednym z najpopularniejszych świętych Kościoła Wschodniego i Zachodniego.

Św. Mikołaj żył na początku IV wieku. Był, podobnie jak św. Roch, jedynym dzieckiem swoich bogatych rodziców, uproszonym przez nich dzięki wytrwalej i ufnej modlitwie. Od wczesnych lat wyróżniał się pobożnością i wrażliwością na ludzką biedę. Po śmierci rodziców chętnie dzielił się z potrzebującymi posiadanymi dobrami materialnymi. Pomagając innym, starał się to czynić w taki sposób, by osoba obdarowana nie wiedziała, kto jest jej dobrodziejem. Był biskupem Miry w Azji. W czasie zarazy, jaka nawiedziła jego strony, usługiwał zarażonym. Był wzorem troski o bliźnich i dobroci, człowiekiem pełnym miłosierdzia. Jest patronem dzieci, piwowarów, młynarzy, flisaków, notariuszy. W dniu jego wspomnienia ludzie obdarowują się prezentami. Biskup Mikołaj, żyjąc na ziemi, pomógł wielu ludziom. Przykład jego życia pokazuje nam, jak wiele szczęścia może dać nam czynienie dobra.

Podczas rorat w tym dniu przy ołtarzu stanęli ks. kan. Krzysztof Ordziniak oraz ks. kan. Andrzej Grabański. W dialogowanej homilii ks. proboszcz wraz z dziećmi przypomniał zebranym w kościele znaczenie słowa „adwent”, z którym nierozłącznie związane są roraty. Wyjaśniając, skąd wzięła się nazwa „roraty”, wskazał, że pochodzi od pierwszych słów introitu Mszy Świętej: „Rorate coeli de super” – „Spuśćcie rosę niebiosa”. Kapłan zwrócił uwagę na znaczenie przynoszonych przez dzieci lampionów, które z jednej strony oświetlają, a z drugiej rozpraszają mroki grzechu, by wskazać Jezusowi drogę do naszych serc. Ksiądz proboszcz zachęcał dzieci, by w domu wraz z domownikami czytały ewangelię św. Łukasza, który opisuje narodzenie Pana Jezusa.

Jest tradycją w naszej parafii, że podczas Adwentu dzieci wypisują na serduszkach dobre uczynki. Codziennie losowane są dwa serduszka z dobrymi uczynkami. Wylosowane dzieci zabierają ze sobą do domu figurkę Matki Bożej i św. Józefa, przy których w domu modlą się z rodziną. Następnego dnia przynoszą figurki do kościoła.

Po końcowym błogosławieństwie rozległ się dźwięk dzwonka. Do naszego kościoła przybył św. Mikołaj z wielkim, ciężkim workiem z prezentami. Dzieci zauważyły, że trudno go było nieść, więc natychmiast pospieszyły Mikołajowi z pomocą. Potem dzieci zaśpiewały piosenkę, która zapewne spodobała się gościowi, bo wszystkie dzieci otrzymały słodycze. W miłej i radosnej atmosferze upłynęło spotkanie z Mikołajem w mikstackiej farze.

Tekst i zdjęcia: Małgorzata Strzelec

Poleć innym!