Słuchaj…
● Rozważa: ks. Bohdan Dutko MS ●
XXXI Niedziela Zwykła, rok B, 31.10.2021
Ewangelia: Mk 12, 28b-34

„Bóg nie potrzebuje nóg ani rąk, ani żadnego innego organu. Potrzebne są Mu tylko nasze uszy”. (Marcin Luter)

Ze słuchania

W środę 27. października minęła pierwsza rocznica śmierci biskupa Jana Niemca. W tym dniu w okolicach godziny przejścia do Pana w jego domu rodzinnym, który został przekazany na dzieło ewangelizacji młodych, razem z ks. Łukaszem sprawowaliśmy Eucharystię.
Poruszyło mnie słowo z Ewangelii z Liturgii Słowa, kiedy Jezus mówi: „Nie wiem skąd jesteście”. Skąd trzeba być, żeby Jezus nas znał? Zapytałem siebie: skąd jestem? A skąd był bp Jan? Pomyślałem: on był z modlitwy, on był z krzyża, on był z cierpienia, on był ze Słowa… On był najpierw ze SŁUCHANIA! W nim słuchanie było pierwsze…

Słuchaj

Łatwiej jest nam mówić niż słuchać. Częściej używamy języka niż ucha. Jesteśmy bardziej mówiący niż słuchający.
A dziś Bóg mówi: „Słuchaj…Słuchaj, Izraelu!”.
To słowo Słuchaj dziś słyszę jak krzyk, jak wezwanie, bez którego nie można być, żyć, kochać, cierpieć, służyć!
Słuchaj, bo wiara, przychodzi przez słuchanie.
Czy bez słuchania można jeszcze mówić o wierze?
Shema, to podstawowa modlitwa Ludu Wybranego. Za czasów Jezusa Żyd odmawiał ją rano i wieczorem. Także na czas modlitwy pisany tekst Shema umieszczał w specjalnych pojemnikach i przywiązywał do czoła i ramienia.
Nadstaw ucho na głos Boga, ponieważ poprzez to, co słyszysz wchodzi w ciebie Miłość. Słuchaj, a wtedy „Będziesz kochał Pana Boga całym twoim sercem, całym twoim umysłem i ze wszystkich twoich sił… Będziesz kochał bliźniego twojego jak samego siebie”. To jest owoc tego, co mówi Bóg!

Dopiero wtedy

Kiedy będę słuchał, to Słowo uzdolni mnie do tego, żeby we mnie mogło się wypełnić shema! Kiedy słuchamy, to wtedy Jego miłość wypełnia nas całych, nasze „serce, duszę i umysł”. Bez tego doświadczenia to przykazanie staje się moralizmem. Wzywałoby nas do starania się, wysilania…
Św. Jan Apostoł w 1 Liście będzie mówił tak: „Miłuje Boga ten, kto wypełnia Jego przykazania, a przykazania Jego nie są ciężkie”. Ten, kto ma w sobie miłość Boga, kto jest związany intymnie z Jezusem, kto usłyszał Słowo i Ono w nim stało się Ciałem, tak jak w Maryi, ten będzie nowym człowiekiem. Dla niego przykazania już nie będą ciężkie, bo nie będzie musiał czytać przykazań napisanych na kamiennych tabliczkach, ale on będzie je miał wypisane w sercu.

Co masz robić?

Ponad tydzień temu w Sanktuarium MB Saletyńskiej w Dębowcu została otwarta Kaplica Wieczystej Adoracji. Wczoraj już po godz. 22 wychodząc z adoracji spotkałem kobietę, która wysiadła samochodu, a zagadnięta przeze mnie, że tak późną porą idzie na modlitwę, odpowiedziała: Dziś już nic nie muszę robić. Chcę zakończyć ten dzień przy Jezusie… Piękne!
Wielu z nas myśli, że w wierze musimy ciągle coś robić. A my nic nie musimy robić, tylko słuchać – jak Maryja, jak Maria…
Biskup Jan był ze SŁUCHANIA, dlatego wchodził w krzyż bez szemrania, dlatego był pełen radości mimo cierpienia, dlatego emanowała z niego miłość, a jego słowo miało moc!
On był cały ze słuchania. A ja skąd jestem?
Pierwsze jest…

Ks. Bohdan Dutko, misjonarz saletyn. Po przyjęciu święceń kapłańskich (1988) pracował jako katecheta w parafii Matki Bożej Saletyńskiej w Olsztynie, studiował w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i pełnił posługę duszpasterza akademickiego w Rzeszowie. W 1996 r. po raz pierwszy został redaktorem naczelnym dwumiesięcznika „La Salette – Posłaniec Matki Bożej Saletyńskiej”, którą to funkcję pełnił ponownie w latach 2007-2012 i pełni od 2015 r. W latach 1997-2000 był asystentem w Radzie Prowincjalnej w Warszawie, następnie przez sześć lat był przełożonym wspólnoty zakonnej i proboszczem w Rzeszowie. W latach 2012-2015 pełnił funkcję wikariusza Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Saletynów. Od 2018 r. jest dyrektorem “Centrum Pojednania” Domu Rekolekcyjnego w Dębowcu.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Poleć innym!