6 lipca obchodzimy wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy i zakonnicy.

Maria Teresa urodziła się w czasie powstania listopadowego, 29 kwietnia 1863 roku, w Austrii. Już w dzieciństwie wykazywała duże uzdolnienia literackie, aktorskie i muzyczne, m.in. pisała wiersze. Choć wychowywała się w Austrii, to jednak w jej domu starannie pielęgnowano tradycje narodowe. Pierwszą książką, jaką napisała Maria Teresa – miała wtedy 16 lat – była napisana po niemiecku relacja z podróży po Polsce. Jej tytuł to Mein Polen.

Gdy jej rodzina przenosiła się do Polski, zachorowała na ospę. Przez wiele tygodni walczyła o życie. Ta choroba ukazała jej marność życia i rozkoszy świata. Wtedy to powstało w niej pragnienie oddania się na służbę Bogu, jeżeli uda jej się wyzdrowieć. Jej ojciec zmarł, a Maria Teresa cudownie wyzdrowiała. Widziała w tym znak od Boga. Została później przez cesarza Franciszka Józefa I mianowana damą dworu wielkich książąt toskańskich – Marii i Ferdynanda IV. Życie na dworze nie przeszkodziło jej w prowadzeniu żywota przepełnionego wewnętrznym skupieniem.

W 1886 zetknęła się z zakonnicami, które na dworze zbierały datki na misje, a także z ideą misyjną Kościoła. Był to czas, gdy kard. Karol Marcial Lavigerie rozwijał akcję na rzecz Afryki. Od niego Maria Teresa otrzymała broszurę, w której przeczytała słowa będące dla niej światłem z nieba: „Komu Bóg dał talent pisarski, niechaj go użyje na korzyść tej sprawy, przed którą nie ma świętszej”. Postanowiła wtedy swoje siły skierować na misję afrykańską.

Maria Teresa zrezygnowała ze swoich obowiązków damy dworu, ponieważ wymagały one poświęcania zbyt wiele czasu. Stała na czele komitetów antyniewolniczych, międzywyznaniowych, ale została z nich zwolniona, gdyż chciała, by miały one charakter katolicki. W 1890 roku Maria zamieszkała w pokoiku przy domu starców, który prowadziły siostry szarytki. Oddała się całkowicie sprawie Afryki. M.in. wydawała „Echo z Afryki” i korespondowała z misjonarzami. Robiła to tak często, że musiała zaangażować sekretarkę. Oprócz tego opracowała statut Sodalicji św. Piotra Klawera, który przedstawiła papieżowi Leonowi XIII do zatwierdzenia. Papież pochwalił dzieło i udzielił mu błogosławieństwa.

Od 1892 roku „Echo z Afryki” zaczęło wychodzić też w języku polskim. Dwa lata później Maria Teresa miała własną drukarnię. Po jakimś czasie „Echo z Afryki” zaczęło wychodzić w dwunastu językach. Drukowano też broszury misyjne, kalendarze czy odezwy, a nawet katechizmy i książeczki religijne w afrykańskich językach.

9 września 1896 roku Maria Teresa złożyła śluby zakonne. Rok później kard. Heller zatwierdził konstytucję, którą ułożyła dla zgromadzenia zakonnego. Ostatecznie Stolica Apostolska udzieliła aprobaty temu dziełu 10 czerwca 1904 r. Pod koniec życia Marii Teresy biura Sodalicji znajdowały się we wszystkich krajach Europy, przy każdym zakładano muzeum Afryki, a „Echo z Afryki” miało około 100 tysięcy egzemplarzy nakładu.

Maria Teresa zmarła 6 lipca 1922 r. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1945 roku. Do chwały ołtarzy wyniósł ją Paweł VI 19 października 1975 roku, w niedzielę misyjną. Jej ciało znajduje się od 1934 roku w domu generalnym Sodalicji w Rzymie. Jej grób, z tego powodu, że Maria Teresa całe swoje życie poświęciła Afryce, był często nawiedzany przez tamtejszych biskupów podczas Soboru Watykańskiego II. Nazywa się ją Matką Afryki, w nagrodę za oddanie się sprawom tego kontynentu.

Modlitwa:

Boże, dzięki Twojej łasce Błogosławiona Maria Teresa niestrudzenie niosła pomoc głosicielom Ewangelii, spraw za jej wstawiennictwem, aby wszystkie ludy poznały Ciebie, prawdziwego Boga, i Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen (za: http://mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl/swieci/maria_ledochowska/).

oprac. Tomasz Powyszyński

Źródła:

http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/07-06a.php3

Poleć innym!