15 listopada obchodzimy wspomnienie dowolne św. Alberta Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła, patrona uczonych.

Św. Albert Wielki prawdopodobnie urodził się między 1193 a 1200 rokiem. Pochodził z rycerskiego rodu. Powołanie zakonne dojrzało w nim na studiach w Padwie pod wpływem bł. Jordana, generała dominikanów. Św. Albert był bardzo zdolny i niesamowicie pracowity, co pozwoliło mu nabyć ogromną wiedzę w słynnej wówczas szkole w Kolonii, w której kształcił się już jako dominikanin. Wykładał w kilku miastach (m.in. w Ratyzbonie i Strasburgu), aż w końcu objął katedrę teologii na uniwersytecie w Paryżu.

Św. Albert Wielki wprowadził do filozofii Zachodu Arystotelesa. Oprócz dzieł teologicznych, które po nim zostały, zostawił bogatą spuściznę naukową z wielu dziedzin: logiki, metafizyki, matematyki, etyki oraz nauk przyrodniczych. Nie było gałęzi wiedzy, której by nie zgłębiał. Co więcej, chciał stworzyć – jako pierwszy – syntezę wszystkich nauk. Z tych powodów nazywany jest doktorem powszechnym (doctor universalis).
Bez wątpienia był jednym z największych umysłów średniowiecza.

Biskupem został w 1260 roku, a dwa lata później zrezygnował z rządów diecezją, by resztę życia spędzić – niezmiennie w sposób pracowity – w Kolonii. Często pełnił rolę mediatora między zwaśnionymi miastami, książętami czy stronnictwami. Świadczyło to o tym, że miał wielki autorytet wśród ludzi i dar jednania.

Umarł 15 sierpnia 1280 roku, a beatyfikowany został w roku 1622. W 1931 roku został zaliczony w poczet świętych przez Piusa XI, który nadał mu także tytuł doktora Kościoła. To właśnie św. Albert Wielki, jako mistrz św. Tomasza z Akwinu, przepowiedział swojemu uczniowi, że zadziwi świat wiedzą i nauką. Można nawet powiedzieć, że gdyby nie św. Albert Wielki, gdyby nie jego rozległe zainteresowania i ogromna wiedza, obejmująca wiele dziedzin nauki, to nie byłoby św. Tomasza.

W ikonografii św. Albert Wielki przedstawiany jest w habicie dominikańskim, czasem w mitrze lub jako profesor. Jego atrybuty to: księga, krzyż, lilia (symbol wiernej duszy), mitra, ptasie pióro.

Modlitwa: Boże, uczyniłeś wielkim św. Alberta, pozwalając mu łączyć mądrość ludzką z wiarą w Boga. Spraw, abyśmy, stosując się do jego nauki, czynili postępy w wiedzy, a jednocześnie coraz głębiej pojmowali Twoją naukę miłości. Amen (za: H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999, s. 259.).

Oprac. Tomasz Powyszyński

Źródła:
H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999.

http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-15a.php3

Poleć innym!