Inna logika. Taka, która prowadzi do nieba

18 października 2012 16:03Komentowanie nie jest możliweViews: 247

XXIX niedziela zwykła, rok B (21 października 2012)
Perykopa ewangeliczna: Mk 10,35-45
Rozważa: ks. Krzysztof Wilczkiewicz ▼


Logika świata, w którym żyjemy, nakazuje by czerpać z życia tyle przyjemności ile się da. Stąd dla wielu ludzi tajemnica szczęścia ukryta jest w blasku pieniędzy i posłuchu władzy, którego wielu pragnie lub wręcz się domaga. Ale logika świata jest zupełnie różna od Jezusowej. Pokazuje to ewangelia, którą Kościół nam czyta w XXIX niedzielę zwykłą w roku B.

Ewangelista Marek ukazuje dwóch apostołów nazywanych Synami Gromu. Określenie to wskazuje, że byli to ludzie gwałtowni, a cierpliwość i wytrwałość nie była ich mocną stroną. Właśnie Ci apostołowie – Jakub i Jan – zwracają się z prośbą do Chrystusa, by mogli zasiąść po prawej i lewej stronie Jezusa w Jego królestwie.

Prośba ta pokazuje, że nie rozumieją oni jeszcze zbyt wiele z nauki Jezusa. Pokazuje, że w Jezusie widzą jakiegoś przyszłego politycznego imperatora, który wypowie posłuszeństwo Rzymianom i będzie rządził jako ziemski władca. Apostołowie nie chcą dłużej żyć w niepewności co do swej przyszłości i proszą Jezusa, by już teraz zagwarantował im, że gdy sięgnie po władzę, to oni zostaną ważnymi dygnitarzami. Niecierpliwość Jakuba i Jana ujawnia, że również pozostali apostołowie nie są wolni od tej politycznej wizji Mesjasza, stąd w ich sercach budzi się zazdrość i tak gwałtowna reakcja na prośbę Synów Gromu.

Reakcja Jezusa obrazuje jednak właściwą logikę ewangelii, pokazuje logikę samego Jezusa. Jest to logika, w której panowanie polega na służbie. Jezus przyszedł przecież po to, by człowieka uwikłanego w grzech wyzwolić z tego, co sprzeciwia się Bogu, a nie po to, by wprowadzać go w jeszcze większe konflikty wewnętrzne i zewnętrzne, które owocować mogą jeszcze większym grzechem. Jezusowa logika to logika dawania świadectwa miłość wobec innych, nawet tych, którzy okazują się być oprawcami i wrogami. Jest to logika cierpliwości i wytrwałości, w której ujawnia się to, że człowiek ma w sobie pewien pierwiastek boskiej miłości, zdolnej przetrwać nawet najbardziej trudne sytuacje.

Pierwiastek ten istnieje w człowieku, bo człowiek jest Dzieckiem Bożym. Przypominają o tym Jezusowe słowa o chrzcie. W czasie Jego chrztu dał się słyszeć głos Ojca: „to jest mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie”. To umiłowanie jest udziałem każdego, kto przyjmuje chrzest, włączony zostaje w Chrystusa i Jego Mistyczne Ciało.

Jednak Chrystus przypomina także o kielichu, który będzie pił w Wieczerniku i na Golgocie – kielichu goryczy i cierpienia. Ten, kto wchodzi w inną logikę, logikę Chrystusową, logikę służby w Duchu Jezusa Chrystusa, ten doświadcza w sobie Bożego umiłowania, ale jednocześnie także wypijania kielicha goryczy, cierpienia i troski. Taka jest Boża logika – inna niż logika świata; ale jest to logika, która daje życie wieczne.

Według jakiej logiki kształtuje się moje życie dzisiaj?

————–

Ks. Krzysztof Wilczkiewicz – 26 maja br. przyjął święcenia kapłańskie. Pochodzi z parafii Gorlice-Glinik Mariampolski. Odbył praktykę diakońską w parafii św. Judy Tadeusza w Rzeszowie. Jego pasją są spotkania i rozmowy z ludźmi, zarówno w rzeczywistości, jak i w prasie lub literaturze.


————–

Tekst Ewangelii (Mk 10,35-45)
Jakub i Jan synowie Zebedeusza zbliżyli się do Jezusa i rzekli: Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy. On ich zapytał: Co chcecie, żebym wam uczynił? Rzekli Mu: Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie. Jezus im odparł: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony? Odpowiedzieli Mu: Możemy. Lecz Jezus rzekł do nich: Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane. Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł do nich: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

Poleć innym!

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Dyskusja

Tagi:
Email
Print
WP Socializer Aakash Web