Święta Maria Magdalena. Źródło: matyjaszczyk.art.pl

Wielokrotnie mylona z Marią, siostrą Łazarza, oraz z jawnogrzesznicą, która podczas uczty obmyła łzami nogi Jezusa, Maria Magdalena w rzeczywistości była kobietą, z której, jak podaje Ewangelista św. Łukasz, Pan Jezus wyrzucił siedem złych duchów (Łk 8,2; por. Mk 16,9). 22 lipca w Kościele katolickim obchodzimy jej wspomnienie liturgiczne.

Według tradycji Maria Magdalena pochodziła z Magdali, miejscowości położonej nad Jeziorem Galilejskim, leżącej około cztery kilometry od Tyberiady. Od momentu kiedy Jezus uwolnił ją od opętania, Maria wiernie towarzyszyła Mu w czasie Jego publicznej działalności.

Obok wspomnianego wyżej fragmentu z Ewangelii Łukaszowej, Święta wspominana jest w Ewangeliach w scenach opisujących ukrzyżowanie i zmartwychwstanie Jezusa (Mk 15,40; Mt 27,56; J 19,25; J 20,1; J 20,15; Mk 16,9). Maria Magdalena była naocznym świadkiem męki Chrystusa – to ona stała pod krzyżem wraz ze św. Janem, z Maryją oraz Marią, żoną Kleofasa (Ewangelista Marek wymienia obok Marii Magdaleny: Marię, matkę Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome). To ona również w poranek wielkanocny przybyła do grobu z innymi niewiastami, by namaścić ciało Mistrza. Według relacji Ewangelistów Jana i Marka to właśnie jej pierwszej ukazał się Zmartwychwstały Pan.

Dalsze losy Marii Magdaleny nie są znane. W Kościele Wschodnim przyjęto, że Maria Magdalena zmarła w Efezie, gdzie też została wzniesiona bazylika ku jej czci. Po zdobyciu miasta przez Turków, za panowania cesarza Leona Filozofa (886-912), ciało Świętej miano przewieźć do Konstantynopola. Kiedy w XIII wieku krzyżowcy opanowali Konstantynopol, relikwie miały zostać przewiezione do Francji, do miasta Vézelay, gdzie są czczone do chwili obecnej.

Natomiast w Kościele Zachodnim utrwaliła się legenda, która mówi, że Święta opuściła Palestynę, została pustelnicą i zamieszkała na południu Francji, gdzie też później zmarła. W XIII wieku w miasteczku Saint-Maximin-la-Sainte-Baume w Prowansji odnaleziono jej domniemane doczesne szczątki, które znajdują się tam do dziś.

W ikonografii Maria Magdalena przedstawiana jest najczęściej jako pokutnica i pustelnica, często rudowłosa, w czerwonym płaszczu (symbol namiętności, krwi, siły i młodości) narzuconym na zieloną suknię (symbol płodności) z białą podszewką (symbol czystości). Jej atrybutami są: naczynie zawierające olejek, naczynie z kadzidłem, korona cierniowa, bicze, gałąź palmowa, wieniec różany, ludzka czaszka. Wielokrotnie również jej postać możemy spotkać na obrazach przedstawiających sceny biblijne, m.in. scenę obmywania nóg Jezusowi, Świętą stojącą pod krzyżem Chrystusa lub przy Jego grobie. Niektóre z malowideł wyraźnie wskazują na mylenie jej z dwoma innymi Mariami.

Maria Magdalena jest m.in. patronką kobiet, zakonów kobiecych, dzieci, które mają trudności z chodzeniem, fryzjerów, osób kuszonych i ogrodników.

Święta Mario Magdaleno, byłaś zawsze wierna Jezusowi i pozostałaś przy Nim także w najtrudniejszych chwilach, wstawiaj się za wszystkimi kobietami, aby tak jak Ty – potrafiły zawsze chodzić po śladach Mistrza, a słuchając Jego słów, umiały coraz lepiej go naśladować. Święta Patronko, wspieraj wszystkich doświadczanych różnego rodzaju pokusami, aby w chwilach próby, potrafili przezwyciężać słabości mocą Chrystusa.

Anna Pomianek

Poleć innym!