Ks. Łukasz Skawiński ▼

Świat zawsze miał i podziwiał swoich bohaterów. Raz byli nim władcy i wielcy wojownicy, innym razem odkrywcy, poeci, sportowcy, przywódcy polityczni. Stawiano ich za wzór do naśladowania, wznoszono im pomniki, dawano odznaczenia. Ale byli i są w świecie inni bohaterowie, którzy nie szukając chwały i rozgłosu, każdego dnia zmagają się w walce o to, co dla nich wyjątkowe, ważne, święte.

Myślę, że takim szczególnym terenem walki duchowej jest dziś adwent. Początek nowego roku liturgicznego, w którym Kościół zaprasza nas, Ciebie i mnie, by przygotować serce na spotkanie z Jezusem Chrystusem. Jak dobrze ten czas przeżyć?

Po pierwsze – decyzja: chcę przygotować Święto Bożego Narodzenia. Ile serca, zaangażowania wkładają młodzi narzeczeni w przygotowanie ślubnej ceremonii, z jaką starannością planują każdy szczegół. Data, miejsce, zaproszeni goście, menu, dekoracje, muzyka… wszystko ma służyć temu, aby ten dzień był wyjątkowy.

Myślę, że wielu z nas pamięta wyjątkowość przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia przeżywanych w domu rodzinnym. Adwentowe postanowienia, roraty, wieniec z czterema świecami, niecierpliwe oczekiwanie na wymarzone prezenty, zapach świeżego drzewka, szopka, jeszcze bez małego Jezusa. Wszystko to tworzy wyjątkowy klimat, który powraca każdego roku. Ten klimat, który przygotowuje nasze rodziny na radosne przyjęcie przychodzącego Pana.

Po drugie – przezwyciężenie trudności. Rzeczy piękne są trudne, każdemu przygotowaniu towarzyszą trudności. Kapłani, siostry zakonne, dzielni dziadkowie czy rodzice swoją wierność powołaniu opłacili niejednokrotnie cichą łzą, wyrzeczeniem, ofiarą.

Rozpoczynając adwent, musimy się przygotować na trudności. Nieraz będziemy kuszeni, by poddać się lenistwu, odpuścić modlitwę czy wypełnienie jakiegoś obowiązku. Nie zniechęcajmy się, bądźmy wytrwali w podjętych postanowieniach i zachęcajmy innych do wierności codziennej modlitwie i niedzielnej Eucharystii.

Po trzecie – nie jesteś sam. W przygotowaniach towarzyszą nam nasi najbliżsi, przyjaciele. Czas adwentu jest bardzo bogaty w postacie Starego i Nowego Testamentu. Maryja i Józef, Izajasz i Jan Chrzciciel, to postacie, które odegrały ważną rolę w Bożym planie zbawienia. One także towarzyszą nam w naszej pielgrzymce wiary.

Mam nadzieję, że czas adwentu pozwoli nam wszystkim smakować tęsknoty za Bogiem. Nawet pies może uczyć takiej tęsknoty: „Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem o swym panu myśli i rwie się do niego na dwóch łapach czeka pan dla niego podwórzem łąką lasem domem oczami za nim biegnie i tęskni ogonem pocałuj go w łapę bo uczy jak na Pana Boga czekać” (ks. J. Twardowski, Czekanie).

Poleć innym!