Jeden jest Pan!
● Rozważa: ks. Piotr Wąsacz ●

XXIX Niedziela Zwykła (A), 22.10.2023 ●
Ewangelia: Mt 22,15-21 ●

Żądza władzy to dziś jedna z najpotężniejszych pokus zagrażających życiu duchowemu człowieka. To nieustanne dążenie do panowania nad coraz to większą liczbą ludzi i ilością terytoriów rozgrywa się na naszych oczach. Nie możemy jednak zapominać, że istnieje Władca, który wywalczył już sobie władzę nad wszystkimi ludami i narodami. On zwyciężył nie mieczem, lecz miłością.

Bóg Izraela jedynym Panem!

Dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi proroka Izajasza wspomina o Cyrusie – pogańskim królu, którym dzięki Bożej łasce stał się najpotężniejszym wówczas władcą świata. Niezwykle istotne jest ostatnie zdanie tej perykopy. Bóg mówi: Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną. To stwierdzenie „nie ma nic” dosłownie oznacza: Poza mną nicość, nieistnienie, świat, który się nie ostoi, pozbawiony wartości.

Te słowa w obecnym czasie, kiedy szczególnie dostrzegamy potęgę światowych mocarstw, nieustanną walkę o wpływy, brzmią szczególnie mocno. Wielu z nas doświadcza jakiejś niepewności, może nawet lęku. Pan Bóg w swoim słowie daje nam jasną odpowiedź na te nasze przeżycia. On jest jedynym Bogiem. A poza nim jest tylko nicość i pustka, rozczarowanie, smutek i bezsens. W ręku Boga są losy świata i nasze. Musimy Mu zaufać i naprawdę uwierzyć w to, że On czuwa nad tym wszystkim, co się dzieje, i z tego ogromu zła, które dostrzegamy, wyprowadzi dobro. Jakby na potwierdzenie tych słów słyszymy dzisiaj w psalmie responsoryjnym słowa: Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie. Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, Pan zaś stworzył niebiosa.

Wewnętrzna wolność kluczem do prawdziwej radości

Ewangelia opisuje rozmowę Jezusa z uczniami faryzeuszów i zwolennikami Heroda, którzy mieli „przyłapać” go na rzekomym złamaniu Prawa. W tym celu posłużyli się pytaniem dotyczącym płacenia podatku cezarowi. Jezus bez żalu nakazuje oddać podatek ziemskiemu władcy. Takie zachowanie Jezusa jest symbolem wewnętrznej wolności, jaką powinien wykazywać się człowiek wierzący w Niego. Zbawiciel sam zrezygnował z dostatniego życia, wybierając głoszenie Dobrej Nowiny. W czasie swojego ziemskiego życia widział wiele sytuacji, kiedy umiłowanie dóbr materialnych utrudniło bądź uniemożliwiło człowiekowi pójście za Nim. Można tutaj przywołać choćby przykład młodzieńca, który zachęcony przez Jezusa, by sprzedał wszystko, co miał, i poszedł za Nim, odszedł zasmucony, ponieważ miał wiele posiadłości. Dzisiaj wielu ludzi ma problem z nadmiernym przywiązaniem do rzeczy materialnych. Może warto prosić Boga o postawę wewnętrznej wolności od pieniędzy i posiadania.

Módlmy się, byśmy zawsze pamiętali, że w ręku Boga są losy świata, a poza Nim jest tylko nicość i pustka. Niech On wspomaga nas swoją łaską, byśmy dla Jego chwały potrafili rezygnować z dóbr ziemskich na rzecz największego dobra – Królestwa Niebieskiego.

Ks. Piotr Wąsacz – kapłan Diecezji Rzeszowskiej, w czerwcu 2022 roku przyjął święcenia kapłańskie. Obecnie pełni posługę wikariusza w parafii p.w. Św. Michała Archanioła w Nockowej.

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan o swym pomazańcu, Cyrusie: Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły. Przez wzgląd na mego sługę, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nadałem ci twój tytuł, bardzo zaszczytny, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną.

Poleć innym!