Zaspokoić nasze głody…
● Rozważa: ks. Jakub Dzierżak ●

XII Niedziela Zwykła, rok C (19.06.2022 r.)
Ewangelia: Łk 9, 18-24 ●

My, jako ludzie, przeżywamy różne „głody”. Najbardziej popularne zestawienie „głodów” człowieka – piramida Abrahama Maslowa – wymienia następujące potrzeby człowieka: fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności, szacunki i uznania oraz samorealizacji. Wszystko jednak sprowadza się do jednego: ciągle mamy w sobie głód kochania i bycia kochanym oraz głód niekończącego się szczęścia. Czy jest ktoś, kto potrafi to zapewnić?

Jeśli ktoś twierdzi, że osiągnął już pełnię szczęścia w swoim życiu, to bardzo szybko zostanie sprowadzony na ziemię przez niedosyt. Jest to nasz stały towarzysz, bo zawsze możemy zrobić coś lepiej, zawsze możemy otrzymać więcej, zawsze możemy doświadczać jakiejś przyjemności dłużej i tak dalej. Jesteśmy tak niesamowitymi stworzeniami, że mamy w swojej naturze otwarcie na ciągłe więcej i bardziej, aż do nieskończoności. Potrzebujemy ciągle nowych i mocniejszych doznań. Negatywnym dowodem są chociażby uzależnienia, gdzie dawka przyjmowanej substancji musi być coraz większa i silniejsza. Gdybyśmy zajrzeli w głąb swojego serca, pobyli przez chwilę w ciszy i zapytali siebie: „czego ty tak naprawdę chcesz” – odpowiedź będzie zawsze ta sama: „chcę kochać i być kochany”.

Wołanie człowieka o miłość przybiera różne formy, niekiedy nawet przerażające. Czasem na pierwszy rzut oka wydaje się, że ktoś jest buntownikiem, obrażonym na cały świat i na Pana Boga – szczególnie w przypadku młodych – ale musimy pytać, o co tym osobom tak naprawdę chodzi? Czy nie jest to jakiś sposób wołania tych ludzi o miłość? Być może tego właśnie szukają, ale jeszcze nie wiedzą, gdzie jest Źródło… Mają w sobie ogromny głód miłości, ale nie odnaleźli jeszcze Tego, który ten głód potrafi zaspokoić…

Chrystus pytał uczniów, za kogo jest uważany. Odpowiedzi były różne. Dziś też ludzie mają różne pojęcie o Jezusie oraz o Kościele. Niektórzy już od dawna nie zaglądają do kościoła na Eucharystię i ich serce wysycha. Nic dziwnego, że wołają o miłość, bo od prawdziwej Miłości są ciągle odcięci… Tymczasem psalmista woła: „ciało moje tęskni za Tobą jak zeschła ziemia łaknąca wody”! Każdy z nas musi na nowo odkrywać, kim tak naprawdę jest Jezus. Jest On „Tym, którego przebili” – jak zapisał prorok Zachariasz w pierwszym czytaniu – i dlatego właśnie, że Go przebili, wytrysło dla nas źródło na obmycie grzechu i zmazy. Jeśli szukamy miłości, która zawsze kocha, zawsze wybacza i zawsze czeka – musimy iść właśnie do Niego, do Jezusa. Jeśli czujemy się przygnieceni swoimi krzyżami – a przecież każdy z nas je ma – musimy iść do Jezusa, żeby nam pomógł to udźwignąć, bo życie nie polega na pozbywaniu się krzyży – jest to przecież niemożliwe – ale na dźwiganiu ich razem z Nim!

Musimy odkryć w sobie nasze „głody” i iść z nimi do Jezusa. Jak wiele jest przykładów nawróceń osób, które w pewnym momencie swojego życia przypadkowo trafiły do kościoła i tam spotkały Chrystusa… Jak cudowne jest doświadczenie nasycenia miłością Boga! Obyśmy mogli tego doświadczać jak najczęściej!

Ks. Jakub Dzierżak – prezbiter diecezji rzeszowskiej. Obecnie posługuje w Parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Górnie. Posługuje również w Duszpasterstwie Osób Niesłyszących Diecezji Rzeszowskiej.

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?»

Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał».

Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»

Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego».

Wtedy surowo im przykazał i napominał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie».

Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa».

Poleć innym!