Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, obchodzona 25 marca, ze względu na święta paschalne została przeniesiona w tym roku na czas po oktawie Wielkanocy, czyli na 4 kwietnia. W tym dniu w wielu kościołach można włączyć się w Duchową Adopcję Dziecka Poczętego.

Czym jest to dzieło?

Jego pełna, poprawna nazwa brzmi: “Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą”. Nie jest to więc adopcja prawna dziecka po urodzeniu, pozbawionego opieki rodzicielskiej, do rodziny zastępczej, ale adopcja duchowa dziecka poczętego zagrożonego zabiciem w łonie matki. Wyrażana jest osobistą modlitwą jednej osoby o ocalenie życia dziecka wybranego przez Boga – Dawcę Życia. Trwa przez 9 miesięcy, okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza. Modlitwa za to dziecko trwa 9 miesięcy i kończy się zwyczajowo 25 grudnia, w Boże Narodzenie (9 miesięcy od 25 marca). Można ją ponawiać wielokrotnie, ratując następne dzieci.

Istota Duchowej Adopcji wynika z osobistego -: modlitewnego i uczynkowego – wstawiennictwa do Jezusa Chrystusa osoby adoptującej duchowo. Chodzi o pomoc w ratowaniu od zagłady jednego nieznanego, lecz wybranego przez Boga-Dawcę Życia, zagrożonego aborcją dziecka.

Jak przystąpić?

Duchową Adopcję rozpoczynamy od złożenia przyrzeczenia, które powinno być składane w sposób uroczysty w kościele. Warunkowo można składać przyrzeczenie adopcyjne również prywatnie, przed krzyżem lub obrazem świętym.

Rota Przyrzeczenia Duchowej Adopcji

Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo,
wszyscy Aniołowie i Święci.

Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy
nienarodzonym, postanawiam mocno i przyrzekam,

że od dnia ………………………………

biorę w duchową adopcję jedno dziecko,
którego imię jedynie Bogu jest wiadome,
aby przez 9 miesięcy, każdego dnia,
modlić się o uratowanie jego życia
oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen.

Tekst codziennej modlitwy

Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem świętego Józefa, “Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Źródło:

http://www.duchowa-adopcja.pl/

Poleć innym!