18 stycznia odbyło się spotkanie uczestników Szkoły Świętego Rocha, natomiast dzień wcześniej przeżywaliśmy wspomnienie liturgiczne św. Antoniego Pustelnika. W tym dniu w Rzymie odbywa się obrzęd błogosławieństwa zwierząt. W Mikstacie również błogosławi się zwierzęta, ale z okazji odpustu ku czci św. Rocha, który przypada 16 sierpnia. Trudno więc było nie wspomnieć o tym wydarzeniu oraz o postaci św. Antoniego Opata. Głównym tematem spotkania był jednak zbliżający się Dzień Babci i Dzień Dziadka…

Wszyscy uczestnicy spotkań w Rochowej Szkole bardzo kochają swoich dziadków. Trudno zliczyć, jak wiele dobra doświadczamy lub doświadczyliśmy dzięki ich obecności w naszym życiu. Niech te dni staną się więc okazją do wdzięczności wyrażonej w naszej modlitwie, uśmiechu, dobrym słowie oraz do wypowiedzenia najpiękniejszych słów na świecie: „KOCHAMY I DZIĘKUJEMY!”.

Podczas spotkania rozwijaliśmy w dwóch grupach zdanie: „Babciu, Dziadku dziękujemy Wam za…”. Przyznam, że dzieci zaskoczyły liczbą pomysłów. Pierwsza odpowiedź, która pojawiła się zarówno w grupie dziewcząt, jak i chłopców może niektórych zaskoczyć, bo okazało się, że dziękują im za… rodziców. Jak uzasadniali w rozmowie, gdyby nie ich babcie i dziadkowie to nie byłoby ich rodziców, a co za tym idzie również ich samych.

Dzieci dziękują swoim dziadkom również za miłość, radość i pocieszenie. Zapewne nie tylko dzieci, ale i wielu dorosłych wspomina te sytuacje, w których było im trudno i smutno i to właśnie u babć i dziadków znajdowali pocieszenie i zrozumienie. Uczestnicy spotkania są wdzięczni babciom i dziadkom również za to, że nauczyli ich modlitwy, zabierali do kościoła, przekazywali tradycje.

Dziękują także za wspólne rozmowy, troskę, pomoc i życzliwość. Babciom są wdzięczni za dobre obiady i pyszne placki, a dziadkom za to, że są przysłowiowymi „złotymi raczkami”. Okazuje się, że ważną sprawą dla wnuków jest wspólne spędzanie czasu z dziadkami, spacery, rozwiązywanie krzyżówek. Babcie i dziadkowie obdarowują wnuki słodyczami i pieniążkami. I za te prezenty dzieci także są im wdzięczne. Mimo dzielącej różnicy wieku niezwykła jest miłość i nić porozumienia łącząca babcie i dziadków z wnukami.

Podczas spotkania uczestnicy własnoręcznie przygotowali dla babć i dziadków drobne upominki, laurki i obrazki z piankoliny. To piękny dar, bo dzieci włożyły w te prace mnóstwo serca.

Wszystkim Babciom i Dziadkom życzymy obfitości Bożych łask, zdrowia, dużo sił i cierpliwości dla wnuków. Niech uśmiech stale gości na ich twarzach, niech cieszą się szacunkiem swoich bliskich.

Małgorzata Strzelec

Poleć innym!