8 września obchodziliśmy w Kościele święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, nazywane także świętem Matki Bożej Siewnej. W tym dniu sąsiadująca z nami parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kotłowie przeżywała uroczystości odpustowe. Tradycyjnie udałem się na nie w pieszej pielgrzymce z moimi parafianami. Przed wyruszeniem w drogę udzieliłem wszystkim błogosławieństwa. Czas wędrowania wypełniony był modlitwą różańcową.

Przy bramie prowadzącej do Sanktuarium Matki Bożej Kotłowskiej powitał nas kustosz tego miejsca – ks. Łukasz Ograbek.

Dzień odpustu był równocześnie dniem rozpoczęcia w tej parafii misji świętych. Ich uroczyste rozpoczęcie miało miejsce podczas sumy. W bramie sanktuarium misjonarz ks. Jan Juszko ucałował krzyż i rozpoczął się śpiew hymnu do Ducha Świętego. Po odsłonięciu obrazu Pani Kotłowskiej ksiądz kustosz przywitał przybyłych kapłanów, siostry zakonne oraz pielgrzymów.

Sumę odpustową koncelebrowało pięciu kapłanów. Koncelebrze przewodniczył ks. Jan Juszko SCMA. Współcelabransami byli: ks. kan. Przemysław Talaga, ks. Piotr Skoczylas, ks. kan. Andrzej Grabański i ja.

Homilię wygłosił ks. Jan. Na początku powiedział kilka słów o sobie. Urodził się na Białorusi. Tam kończył szkoły, odbył służbę wojskową i przez trzy lata pracował na budowie. Języka polskiego nauczył się, czytając polskie książki. Ojciec Jan podkreślił, że ma polskie korzenie, a obecnie już polskie obywatelstwo. Następnie zaznaczył, że u początku misji powinniśmy się pochylić nad osobą Matki Najświętszej, bo Ona pokazuje nam, że Bóg nie zostawia człowieka samego. Przypomniał, że Jezus z krzyża powiedział do Jana: „Oto Matka twoja”, a do swej Matki: „Oto syn Twój”. W ten sposób Maryja stała się Matką nas wszystkich i troszczy się o swoje dzieci. Podkreślił, że świętując narodziny Maryi, powinniśmy pamiętać, że dzięki nim jesteśmy rodziną chrześcijańską, która ma swój cel – świętość.

Nawiązując do rodowodu Pana Jezusa, o. Jan podkreślił, że osoby, o których w nim usłyszeliśmy, nie były święte. I stąd płynie dla nas radosna nowina, że Bóg nawet największego grzesznika chce doprowadzić do zbawienia. Nawiązując do peregrynacji kopii figury św. Michała Archanioła z Góry Gargano, o. Jan zaakcentował, że zwycięża on zło nie swoją mocą, ale mocą Bożą, bo powtarza: „Któż jak Bóg”. W Kanie Galilejskiej Maryja zaś mówi do sług: „Zróbcie wszystko, co Syn mój wam powie”, i wskazuje na Jezusa. Kaznodzieja podkreślił, że Maryja zawsze wskazuje nam na Jezusa, zatem przychodząc na Jej urodziny, przychodzimy na ucztę, którą przygotował dla nas Jej Syn.

Kontynuując, o. Jan pytał, czy Bóg i Matka Najświętsza narodzili się już w naszych sercach. Podkreślił, że od każdego z nas zależy, czy zechcemy otworzyć się na łaskę Bożą. Wskazał, że ważną sprawą jest dzielenie się łaską Bożą, którą podczas misji napełnione zostaną nasze serca. Przypominając, że przyszliśmy na urodziny Maryi, pytał, jaki upominek przynieśliśmy dziś dla Niej. Ojciec Jan podkreślił, że jesteśmy sługami i ważne jest, byśmy słuchali słowa Bożego i szukali woli Pana Boga, pomimo tego, że często odwracamy się od Niego, od przykazań i żyjemy we własnym świecie, który sobie wymyśliliśmy. Kończąc homilię, kaznodzieja powiedział: „Zatem prośmy, aby w naszym sercu nie zabrakło wina, które jest miłością Bożą”.

Po Mszy Świętej została odmówiona Litania do Matki Bożej, a następnie procesja z Najświętszym Sakramentem wyruszyła ścieżkami wiodącymi wśród grobów tych, którzy kiedyś, tak jak my dzisiaj, oddawali kiedyś cześć Matce Boskiej Kotłowskiej. Po powrocie procesji do sanktuarium wybrzmiało Te deum. Po błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem ojciec misjonarz odmówił modlitwę i pobłogosławił ziarna zbóż i innych roślin – wszak to święto Matki Bożej Siewnej.

Pielgrzymowali do Pani Kotłowskiej z wiarą i ufnością nasi przodkowie. Przepełnieni wiarą w macierzyńską opieką Maryi nad nami, byliśmy tam i my.

Tekst: ks. Krzysztof Ordziniak
Zdjęcia: Małgorzata Strzelec

Poleć innym!