„Ponieważ Cię Bóg dał nam za Patrona, niechaj nas zawsze strzeże Twa obrona” – słowami tej starej pieśni od niepamiętnych czasów parafianie mikstaccy proszą o opiekę Świętego Rocha, który jest tu, w Mikstacie, wyjątkowo czczony. Patronuje on nie tylko kościołowi wzniesionemu w 1786 roku na Cmentarnym Wzgórzu, ale od 2007 roku także miastu. Jednym z największych wydarzeń naszej wspólnoty parafialnej są właśnie uroczystości odpustowe ku czci Świętego Rocha. W żadnym innym dniu w ciągu roku nie gromadzi się na Cmentarnym Wzgórzu, na którym znajduje się sanktuarium, tylu parafian, pielgrzymów i turystów kulturowych.

Od 2004 roku pielgrzymują do naszego sanktuarium lekarze i służby weterynaryjne z krajowym duszpasterzem o. Jerzym Brusiło. W tym roku przybył także duszpasterz Północno-Wschodniej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej ks. Rafał Zakrzewski z Białegostoku. W 2001 roku św. Roch został ustanowiony patronem polskich lekarzy weterynarzy. Czas swego szczególnego spotkania ze swoim patronem przeżywali oni 15 sierpnia podczas Mszy Świętej sprawowanej w sanktuarium o godz. 13.00. Przewodniczył jej Krajowy Duszpasterz Lekarzy i Służb Weterynaryjnych o. Jerzy Brusiło. W homilii o. Jerzy podjął temat nieba. Nakreślona przez niego wizja nieba zapewne w wielu rozbudziła tęsknotę osiągnięcia go. Po Eucharystii o. Jerzy pobłogosławił przyniesione kwiaty, zboża i zioła.

Czas wielkiego świętowania w mikstackiej parafii rozpoczyna się po Mszy św. sprawowanej w kościele farnym o godz. 18.00 w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zgodnie z tradycją, po tej Mszy św. procesja z Najświętszym Sakramentem, relikwiami św. Rocha oraz relikwiami św. Jana Pawła II, św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i św. Maksymiliana udała się do sanktuarium na Cmentarne Wzgórze, głównego miejsca celebracji uroczystości odpustowych. W procesji niesione były chorągwie i feretrony, dziewczęta sypały kwiatki. W tym roku po raz pierwszy relikwie św. Rocha niosły dzieci uczestniczące w spotkaniach XI edycji Szkoły Świętego Rocha. Po przybyciu procesji do sanktuarium odprawiony został ostatni dzień nowenny do naszego patrona. Ku niebu popłynęły słowa próśb i podziękowań złożonych przez parafian i pielgrzymów. Potem rozpoczęło się całonocne czuwanie – szczególny czas, by podzielić się z Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie i św. Rochem swoimi radościami, troskami, lękami, niepokojami, czas na chwilę zadumy. Trzeba przyznać, że w panującej tu ciszy można naprawdę wsłuchać się w głos Boga.

Stało się już tradycją, że o godz. 24:00 odprawiana jest pasterka przez kapłanów pochodzących z naszej parafii bądź z nią związanych. W tym roku przewodniczył jej i homilię wygłosił ks. Ryszard Zieliński. Wraz z nim przy ołtarzu stanęli ks. kan. Michał Pacyna, ks. Mateusz Puchała i ks. Rafał Zakrzewski. Cisza tej wyjątkowej nocy sprzyjała refleksji, zadumie i wspomnieniom. Wiele ich było również w homilii. W jej pierwszej części kaznodzieja przypomniał najważniejsze wydarzenia z życia św. Rocha. Część druga była zaś sentymentalnym powrotem do lat dzieciństwa i spotkań związanych z naszym niebieskim patronem. Ksiądz Ryszard podkreślił, że św. Roch jest potężnym patronem, a wizerunki, kaplice i kościoły jemu poświęcone spotykamy na całym świecie. Celebrans przypomniał także, w jaki sposób udało się pozyskać dla sanktuarium relikwie św. Rocha. Kończąc homilię powiedział: „Niech więc św. Roch będzie dla nas wzorem, byśmy podążali ku Bogu drogą, którą on nam wyznacza. On nam ją wyznacza w sposób pokorny, cichy, ale wyznacza nam tę drogę w sposób mądry, abyśmy nie zaprzepaścili tego, co święte, tego, co dobre, co prowadzi nas do życia wiecznego”. Wiele osób uczestniczących w tej Eucharystii stało przy grobach swoich bliskich. Palące się na grobach lampki były świadectwem, że pamiętamy o tych, którzy przed nami przychodzili i oddawali cześć św. Rochowi.

W dniu liturgicznego wspomnienia św. Rocha – 16 sierpnia – o godz. 8.00 sprawowana była Msza Święta w intencji gospodarzy o błogosławieństwo w hodowli zwierząt. Przewodniczył jej ks. kustosz Krzysztof Ordziniak. W słowie skierowanym do zebranych na Cmentarnym Wzgórzu podkreślił, że w czasach, gdy żył św. Roch, na świecie panowała zaraza, epidemia dżumy. Zaznaczył, że także nasze pokolenie doświadcza epidemii koronawirusa, ale dotyka nas także zaraza duchowa. Kaznodzieja wymienił osiem jej form: materializm i konsumpcjonizm, pragnienie beztroskiego życia, pragnienie bycia „na fali”, brak empatii, zrozumienia i współczucia dla drugiego człowieka, brudne serce, sianie zamętu i złośliwość oraz wyśmiewanie tego, co wiąże się z wartościami religijnymi. Ksiądz kustosz wskazał, że Jezus podaje receptę na walkę z poszczególnymi formami dżumy duchowej. Jest nią osiem błogosławieństw, które zebrani usłyszeli podczas tej Eucharystii. Realizacja ich w życiu to droga prowadząca do osiągnięcia świętości. Ks. Krzysztof zaakcentował, że tą drogą kroczył także nasz niebieski patron.

O godz. 9.00 tuż przy cmentarzu, nieopodal bramy prowadzącej do sanktuarium, odbył się obrzęd błogosławieństwa zwierząt. Dokonał go ks. biskup Radosław Orchowicz, biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej. Były konie zaprzęgnięte w bryczki i dosiadane wierzchem, kucyki, krowy, cielątka wiezione na przyczepie, małe prosiaczki mające dwa dni wiezione wózkiem, świnki morskie, chomiki, małe i duże króliki, szynszyle, gołębie, kaczka niesiona w przyozdobionej klatce, kura niesiona w koszyku, gęsi i malutkie kurczaczki. Były psy i koty, różnych ras i wielkości, które tu, u podnóża sanktuarium św. Rocha, spoglądały na siebie przyjaźnie. Klatki, w których niesione bądź wiezione były zwierzątka, były pięknie przyozdobione, bo to przecież było ich święto. Były także alpaki, papugi i kanarki. Pierwszy raz przybyli na obrzęd błogosławieństwa sokolnicy ze swoimi ptakami. Uwagę wielu obserwujących obrzęd błogosławieństwa zwrócił chłopiec przebrany za św. Rocha, który przyprowadził na obrzęd swojego psa. Wszystkie te zwierzątka i ptactwo zostało tu przyprowadzone przez właścicieli, którzy pełni wiary chcieli je powierzyć opiece Świętego Rocha. Wielka jest siła wiary i tradycji w tym naszym Mikstacie, gdzie obrzęd ten odbywa się nieprzerwanie od trzystu lat. Tradycyjnie już obrzęd błogosławieństwa zwierząt zakończyło wypuszczenie gołąbków, które symbolizują pokój. W tym roku z Mikstackiego Wzgórza popłynęła prośba o tak potrzebny pokój na świecie i w Ukrainie. Jednak, jak zaznaczył ks. bp Radosław Orchowicz, warunkiem pokoju w świecie jest pokój w naszych sercach.

O godz. 11.00 odprawiona została suma odpustowa, której przewodniczył ks. bp Radosław Orchowicz. Hierarchę powitał gospodarz miejsca ks. kan. Krzysztof Ordziniak. Homilię wygłosił ks. biskup, który na początku zwrócił uwagę, że przeżywamy tę uroczystość w wyjątkowych okolicznościach – w 15 rocznicę ustanowienia św. Rocha niebieskim patronem miasta Mikstat oraz doświadczając w ostatnich latach epidemii. Kaznodzieja zwrócił uwagę, że doświadczenie epidemii uświadomiło nam, że nie dotykają one wyłącznie krajów biednych i odległych od nas. Celebrans zwrócił uwagę, że czasy w których żyjemy, wymagają od nas ciągłego dokonywania wyborów między tym, co jest najważniejsze i tym, co jest drugorzędne. Zachęcał, byśmy uświadomili sobie aktualność postaci św. Rocha i u niego szukali orędownictwa, byśmy jemu powierzali nasze trudne sprawy. Przywołując słowa papieża Benedykta XVI „Każdy człowiek powinien mieć jakiegoś świętego, z którym pozostawałby w bardzo zażyłej relacji”, kaznodzieja zachęcał do bliższego poznania i zaprzyjaźnienia się ze św. Rochem, gdyż jest on tym, który wskazuje nam drogę do świętości, do której wezwany jest każdy z nas. Celebrans zaznaczył, że świętość jest „Bożym marzeniem o nas”. Podkreślił, że naszym zadaniem jest odczytanie tego Bożego marzenia i jego realizacja.

Nawiązując również do odbywającego się w Mikstacie obrzędu błogosławieństwa zwierząt, kaznodzieja podkreślił, że jest ono wyrazem wiary w to, że człowiek i cały świat są w ręku Boga. Zachęcał, by tę wiarę, ale i tradycje odpustowe przekazywać młodemu pokoleniu. Ks. biskup zaznaczył, że życie św. Rocha pokazuje nam, jak ważne jest odkrycie swego powołania. Podkreślił, że różne są możliwości jego realizacji. Zaakcentował, znaczenie odczytywania znaków czasu i kroczenia drogą, na którą zaprasza nas Jezus. Kończąc homilię, kaznodzieja zachęcał zgromadzonych na Mikstackim Wzgórzu, by zechcieli zawalczyć o swoją świętość. „Chcemy wyznać i zadeklarować. Panie, pragniemy być świętymi, pragniemy o świętość walczyć i ją zdobywać. Św. Rochu – módl się za nami, byśmy nie ulegli ułudzie, że tylko ten świat i ten czas się liczy, że najważniejsze jest dobrze się urządzić na tym świecie, ale byśmy umacniali się w przekonaniu, że niebo jest naszym pierwszym i najważniejszym celem, naszym zadaniem i pragnieniem. Teraz. Dziś. Nie kiedyś”. W procesji z darami dzieci uczestniczące w spotkaniach Szkoły św. Rocha przyniosły kwiaty, prośby i podziękowania składane przez parafian w czasie przedodpustowej nowenny. Ponadto przedstawiciele władz miasta przynieśli grafikę przedstawiającą sanktuarium, sołtys Mikstatu-Pustkowia i przewodniczący Samorządu Mieszkańców – chleb, ministranci zaś hostię i wino.

Po zakończonej Eucharystii, przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, ks. biskup odmówił litanię do św. Rocha. Następnie procesja wyruszyła cmentarnymi alejkami, wśród grobów naszych przodków, którzy kiedyś oddawali cześć św. Rochowi i zadbali o to, by piękne tradycje odpustowe przekazać następnym pokoleniom. Uroczystą sumę zakończyło błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata.

Podczas sumy śpiewał chór prowadzony przez s. Beatę Czop, a nad bezpieczeństwem uczestników uroczystości czuwali harcerze, którzy zorganizowali punkt medyczny, oraz strażacy kierujący ruchem. Tradycyjnie na mikstacki odpust przybyły pielgrzymki z Chynowy, Kotłowa i Grabowa.

Po mszach świętych wiele osób udawało się na jarmark odpustowy, w Mikstacie nazywany „budami”. Odpustowy czas to czas rodzinnych i radosnych spotkań.

W scenariuszu uroczystości odpustowych była jeszcze jedna Msza św. sprawowana w intencji dzieci z indywidualnym błogosławieństwem dla nich. Przewodniczył jej ks. kustosz Krzysztof. Zwracając się do rodziców podkreślił, że ich obecność jest świadectwem i dowodem na to, że ich rodziny są przy Bogu, a oni przychodzą, by prosić kapłana o błogosławieństwo dla swoich dzieci. Celebrans zachęcił rodziców, by postawili sobie pytanie, czy poświęcają odpowiednią ilość czasu swoim dzieciom. Odwołując się do życia św. Rocha, podkreślił, że jego rodzice zawsze mieli dla niego czas, a wrażliwości na ludzkie cierpienie uczył się w domu od najbliższych. Zachęcał rodziców, by zastanowili się, co oni przekazują swoim dzieciom, ale także co przekazali im ich rodzice. Kończąc homilię, ks. Krzysztof prosił, by ofiarować modlitwę za tych rodziców, których nie ma już wśród nas, a do tych, którzy żyją, powiedzieć dobre słowo, by usłyszeli je od swych dorosłych dzieci. Po odmówieniu specjalnej modlitwy kapłani udzielali dzieciom indywidualnego błogosławieństwa, po którym otrzymały obrazki ze św. Rochem oraz słodkości.

Powoli uroczystości odpustowe dobiegały końca. Po zakończonej Eucharystii procesja z Najświętszym Sakramentem i relikwiami św. Rocha niesionymi przez dzieci ze Szkoły św. Rocha powróciła do kościoła farnego.

W godzinach wieczornych zrobiło się wokół znacznie ciszej. Wiele osób przyszło jeszcze na to ważne dla naszej wspólnoty Wzgórze, by nawiedzić Świętego Rocha i zatrzymać się nad mogiłami naszych przodków. Gdyby nie ich wiara, gdyby nie ich troska o przekaz następnym pokoleniom, nie byłoby tych pięknych, mających głęboki wymiar religijny, uroczystości.

Dziękujemy serdecznie portalowi Dziennik Parafialny za objęcie patronatem medialnym uroczystości odpustowych w Diecezjalnym Sanktuarium Świętego Rocha w Mikstacie. Dziękujemy za wieloletnią współpracę, za zamieszczanie relacji z różnych wydarzeń w naszej parafii. Bóg zapłać!

Tekst: ks. Krzysztof Ordziniak, Małgorzata Strzelec
Zdjęcia: Małgorzata Strzelec

Poleć innym!