Trwać w stanie łaski
● Rozważa: Paweł Pomianek ●

Pierwsza Niedziela Adwentu, rok B (29 listopada 2020)
Czytania: Iz 63,16b-17.19b; 64,3-7; 1 Kor 1,3-9
Ewangelia: Mk 13,33-37 ●

Ewangelia I Niedzieli Adwentu przypomina nam o konieczności stałej gotowości na przyjście Pana.

Pandemia koronawirusa roku 2020 ma w większości negatywne skutki. Te najgorsze, ekonomiczne i zdrowotne, wciąż zresztą jeszcze przed nami. Nie wiemy, jak głęboko zmienią, przeorają nasz świat. Ale jednocześnie ten czas, który przeżywamy od marca, daje nam też w wielu punktach szansę do stawania się lepszymi, do przemyślenia swoich priorytetów, zatrzymania się nad nimi. Niewątpliwie skłania też do myślenia o własnej śmierci.

Sytuacja, w której śmiertelność (z różnych względów) wzrosła i w której jednocześnie z dnia na dzień możemy się dowiedzieć, że nie będziemy mogli pójść do spowiedzi, by się oczyścić, bo na przykład właśnie wpadliśmy na kwarantannę ze względu na zakażenie naszych bliskich, każe nam stale trwać w gotowości i stanie łaski, dbając o niego jeszcze bardziej niż zwykle. To właściwie najważniejsze, co jako katolicy możemy zrobić w tym czasie, by przygotować się na atak koronawirusa – trwać w łasce. Jeśli wierzymy w życie wieczne, a równocześnie żyjemy w łasce uświęcającej, możemy oczekiwać na bieg wydarzeń ze spokojem. Jakikolwiek by był.

Niedzielna Ewangelia i cały okres Adwentu podkreślają tę konieczność czuwania, zapraszają do zbudowania w sobie stałej gotowości na spotkanie z Panem na końcu czasu.

W drugim czytaniu z 1 Listu św. Pawła do Koryntian autor zapewnia, że Pan na tej drodze ku wieczności daje nam wszelkie łaski, jakich potrzebujemy, i zrobi wszystko, byśmy stanęli przed Nim oczyszczeni:

Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał was do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.

Reszta, odpowiadanie na tę łaskę, wychodzenie naprzeciw szukającemu nas Chrystusowi – należy już do nas.
—————————-
Paweł Pomianek – świecki teolog, publicysta, filolog polski, redaktor i korektor tekstów, autor bloga z poradami dotyczącymi poprawnego używania języka polskiego JezykoweDylematy.pl. Opiekun Dziennika Parafialnego. Mąż Anny, tata jedenastoletniej Julii, ośmioletniego Piotrusia i sześcioletniego Dominika.

Słowa Ewangelii wg św. Marka
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.
Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie».

Poleć innym!