Noc Zmartwychwstania

● Rozważa ks. Bohdan Dutko ms ●

Chrystus Zmartwychwstał! Alleluja! W tę noc gromadzimy się, aby świętować pośród nas obecność Zmartwychwstałego Pana! Ta nocna liturgia, jest dla każdego, dla nawróconych i trwających w grzechu.

Noc Pana

W Exultecie śpiewaliśmy: „To jest ta noc, w której Chrystus skruszył więzy śmierci”. Naprawdę możemy doświadczać tego zwycięstwa poprzez wiarę.

Święty Jan Paweł II o Całunie Turyńskim powiedział, że jest „świadkiem Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Świadkiem milczącym, lecz jednocześnie zaskakująco wymownym”.

Drugim świadkiem zmartwychwstania Jezusa była NOC! Bóg ukochał noc – wtedy działa najmocniej!

Noc moja

Każdy przechodzi przez noc… Noc choroby i cierpienia – niespodziewana wiadomość: rak płuc, złośliwy, nieoperacyjny. Jak wyrok… Noc utraty pracy - jak utrzymać rodzinę, co włożyć do garnka, za co opłacić prąd, gaz. Strach zagląda w oczy, po głowie przechodzą czarne myśli. Noc rozpaczy – małżeństwo dzieci w głębokim kryzysie. Modlisz się, pościsz, wstajesz w nocy… a tu nic, ani drgnie. Noc samotności - umarł mąż. Pusto i ciemno. Noc zdrady - kochał, zapewniał o miłości, dwoje dzieci, a dziś jesteś sama. Pozostał ból, krwawiąca rana serca, wysuszone łzy… Noc kryzysu - nie dam rady dalej, to już koniec, nie mam sił, basta!

To są noce wiary. Przez nie przechodzimy dziś my, przed nami przechodzili święci: Jan od Krzyża, Matka Teresa, czy siostra Faustyna. Każdy z nas ma swoje noce!

Noc świadka

Jeśli doświadczamy takich nocy, to oznacza, że Bóg prowadzi nas bardzo daleko, na sam koniec… Tam, gdzie noc staje się świadkiem Zmartwychwstania!

Po nocy, wczesnym rankiem, niewiasty usłyszały: „powstał, nie ma Go tu!” Galilea, tam Go mają ujrzeć uczniowie. Apostołowie stali się świadkami nie wtedy, kiedy Go ujrzeli, ale kiedy rozpoznali Go w sobie! Nasza noc jest po to, abyśmy mogli rozpoznać Go w sobie! To przez nasze noce stajemy się świadkami zmartwychwstania. To przez nas dziś Chrystus jest do rozpoznania i ujrzenia!

Chrystus Zmartwychwstały posyła nas w świat, aby robić „raban”, bo dla tych, którzy przechodzą przez noc i żyją w ciemności, On jest dziś dostępny przez wiarę!

Ks. Bohdan Dutko, misjonarz saletyn. Po przyjęciu święceń kapłańskich (1988) pracował jako katecheta w parafii Matki Bożej Saletyńskiej w Olsztynie, studiował w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i pełnił posługę duszpasterza akademickiego w Rzeszowie. W 1996 r. po raz pierwszy został redaktorem naczelnym dwumiesięcznika „La Salette – Posłaniec Matki Bożej Saletyńskiej”, którą to funkcję pełnił ponownie w latach 2007-2012. W latach 1997-2000 był asystentem w Radzie Prowincjalnej w Warszawie, następnie przez sześć lat był przełożonym wspólnoty zakonnej i proboszczem w Rzeszowie. W latach 2012-2015 pełnił funkcję wikariusza Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Saletynów.

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?». Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.

Na zdjęciu: scena przybycia kobiet do pustego grobu podczas Misterium Męki Pańskiej w Niechobrzu k. Rzeszowa, 29 marca 2015. Fot. Tadeusz Poźniak

Poleć innym!