Papież Paweł VI w piśmie „Misterium paschalne” z 14 lutego 1969 r., zapowiadającym reformę kalendarza liturgicznego (od 1970 r.), postanowił włączyć do niego świętych z tzw. nowego świata, czyli spoza Europy, aby w ten sposób ukazać powszechność Kościoła katolickiego. W odnowionym kalendarzu kościelnym znaleźli się m.in. święci patronowie pochodzący z Ugandy w Afryce – Karol Lwanga i towarzysze. Ich wspomnienie liturgiczne obchodzimy 3 czerwca.

Do Ugandy chrześcijaństwo dotarło dopiero w latach dziewięćdziesiątych XIX w. W 1879 r. przybyli tam Ojcowie Biali, którzy spotkali się z przychylnością mieszkańców. Jednak w kilka lat później, razem z misjonarzami anglikańskimi, zostali zmuszeni przez króla Mtera do opuszczenia kraju. Kiedy po jego śmierci na tron wstąpił Mwanga, rozpoczęło się krwawe prześladowanie chrześcijan. Pierwsze prześladowanie dotknęło misję anglikańską. W Natebe, nieopodal stolicy kraju, Kampali, wbito na pale i żywcem spalono trzech uczniów szkockiego misjonarza Mackaya, który uczył Murzynów czytać, pisać i wierzyć. Z rozkazu króla zginął następnie pierwszy biskup anglikański, Hannigton.

Wkrótce ofiarą nienawiści padli także neofici katoliccy – wśród nich dworzanie króla. Przez wiele dni na uwięzionych wywierano wszelkiego rodzaju naciski. Wśród męczenników było dwóch chłopców, liczących zaledwie 12 lat. 3 czerwca 1886 r. w Namugongo zapłonął stos. Było to w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.

Wśród męczenników był Karol Lwanga, wódz plemienia Nagweya i przełożony królewskich paziów. W chwili śmierci miał 25 lat. Przyjął chrzest zaledwie kilka miesięcy wcześniej. Od razu stanął na czele grupki młodych chrześcijan na dworze króla. Przeczuwając prześladowanie, ochrzcił kilku swoich towarzyszy. Zachęcał ich, aby nie wyrzekli się wiary nawet w obliczu śmierci. Kiedy król zwołał swoich poddanych i zapytał, kto z nich jest chrześcijaninem, Karol Lwanga jako pierwszy wstał, mówiąc: „Niemożliwe jest nie wyznać tego, w co z całego serca się wierzy”. Wszyscy inni dołączyli wtedy do niego. Karol został pierwszy wrzucony do ognia. Tuż przed śmiercią zawołał w stronę swoich braci w wierze: „Za parę chwil spotkamy się w raju”. Do swojego oprawcy powiedział: „Wierzysz, że dręczysz mnie ogniem, podczas gdy to, co robisz, jest obmywaniem moich nóg źródlaną wodą. Pomyśl raczej o sobie: żeby Bóg, którego obrażasz, nie wrzucił cię w ogień piekielny”. Kiedy ogień doszedł do serca, Karol zawołał: „Boże mój, Boże mój” i skonał.

Wraz z nim zginęli m.in. Józef Mukasa Balikudembe, pierwszy minister króla, który dla Chrystusa zdołał pozyskać 150 pogan; Baanabakintu,  naczelnik kilku wiosek murzyńskich; Andrzej Kaggwa, kapelmistrz królewski, ścięty, a potem porąbany w kawałki. Szczególne męki zastosowano wobec Macieja Lumumby, który był sędzią i namiestnikiem okręgu. Obcięto mu ręce i nogi, wycinano mu żywcem kawały ciała, palono go, a potem wrzucono w sitowie w nadziei, że się po tylu mękach załamie. Tam od ran skonał. Wcześniej pozyskał dla Chrystusa ok. 200 współziomków. Noe Mawaggali  był garncarzem i garbarzem. 31 maja 1886 roku powieszono go, przebito włócznią, a jego wnętrzności dano na pożarcie wygłodniałym psom.

Liczba wszystkich ofiar prześladowań była znacznie wyższa. Papież Benedykt XV beatyfikował dwudziestu dwóch męczenników z Ugandy 6 czerwca 1920 r., a 18 października 1964 r. (w niedzielę misyjną) Paweł VI wyniósł ich do chwały świętych. Karol Lwanga został wyróżniony w tym gronie dlatego, że nie tylko z uśmiechem poniósł śmierć, ale zachęcał innych do wytrwania. Zgodnie z decyzją Piusa XI z 1934 r., jest patronem młodzieży i Akcji Katolickiej w Afryce.

Krew męczeńska wylana w Ugandzie nie poszła na marne, ale użyźniła czarną glebę afrykańską. Zaraz po ustaniu prześladowania, w 1890 r. w Ugandzie było już 2197 katolików i ok. 10 tys. katechumenów, którzy przygotowywali się do przyjęcia chrztu. W 1906 r. ich liczba wzrosła do ok. 100 tys. katolików i ok. 150 tys. katechumenów.

Dziś na miejscu męczeństwa stoi narodowe sanktuarium, a liturgiczne święto Karola Lwangi i towarzyszy – 3 czerwca – jest w Ugandzie dniem wolnym.

Litania do św. 22 Męczenników z Ugandy (Karola Lwangi i Towarzyszy)

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.

Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo, Królowo Męczenników, módl się za nami.

Święci Apostołowie, oddający życie dla głoszenia Dobrej Nowiny - módlcie się za nami.

Święty Szczepanie, pierwszy męczenniku Chrystusa – módl się za nami

Święty Karolu Lwanga, przywódco męczenników,-

Święty Andrzeju Kaggwa, patronie muzyków,-

Święty Dionizjuszu Sebuggwawo, przebity włócznią patronie nauczycieli,-

Święty Janie Mario Muzeyi, opiekunie chorych i cierpiących,-

Święty Mugagga, patronie włókienników,-

Święty Adolfie Mukasa Ludigo, patronie rolników,-

Święty Mukasa Kiriwawanvu, patronie gospodarzy,-

Święty Anatolu Kiriggwajjo, patronie krawców,-

Święty Ambroży Kibuuka,-

Święty Noe Mawaggali, patronie garncarzy i rzemieślników,-

Święty Gyavira, patronie posłańców i listonoszy,-

Święty Jakubie Buuzabalyawo, żołnierzu Chrystusa-

Święty Łukaszu Baanabakintu, patronie rybaków i żeglarzy,-

Święty Antanazy Bazekuketta, patronie kupców i biznesmenów,-

Święty Gonzaga Gonza, przykładzie bojaźni Bożej-

Święty Achillesie Kiwanuka, patronie urzędników,-

Święty Bruno Sserunkuuma, przebity włócznią dla Chrystusa-

Święty Kizito, patronie młodzieży,-

Święty Poncjonie Ngondwe, patronie żołnierzy,-

Święty Macieju Lumumba, patronie urzędników i przykładzie męstwa,-

Święty Mbago Tuzinde, patronie ludzi niezachwianej wiary,-

Święty Józefie Mukasa Balikuddembe, obrońco moralności,-

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

Modlitwa do Męczenników: Pan Jezus powiedział: “Błogosławieni jesteście gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami” (Mt 5, 11-12). Dlatego wy, Męczennicy z Ugandy, módlcie się o mocną wiarę tam, gdzie chrześcijanie żyją w niebezpieczeństwie i muszą cierpieć z powodu Chrystusa. Niech prześladowani chrześcijanie za waszym pośrednictwem otrzymają odwagę, zapał i radość, którą wy okazaliście. Pomóżcie też nam, którzy żyjemy w kraju, gdzie Kościół swobodnie może wzrastać, być bardziej świadomym i solidarnym z Kościołami w innych częściach świata, które są prześladowane. Prosimy o to przez Chrystusa naszego, Pana naszego. Amen.

Oprac. Jaromir Kwiatkowski

Źródła:

http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/06-03a.php3

http://kosciol.wiara.pl/doc/490623.Spotkamy-sie-w-raju-sw-Karol-Lwanga-i-Towarzysze

http://www.laudate.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=4143&Itemid=37

Poleć innym!