U progu rozpoczynającego się Wielkiego Postu, warto podjąć wyrzeczenia. W duchowości chrześcijańskiej od zawsze uważano, że mają one ogromną wartość. Trzeba też jednak przestrzec przed sytuacją, kiedy coś co niby miało być postem – przestaje nim być.

Warto wymienić trzy podstawowe powody, dla których podejmowanie postu od spożywania pokarmów (lub każdego innego postu związanego z wyrzeczeniem) ma dla chrześcijanina szczególną wartość:

• post uczy panowania nad swoim ciałem, uczy cnoty umiarkowania oraz męstwa;
• poprzez post można wyprosić konkretne łaski (w Ewangelii Chrystus daje przykład, że niektóre złe duchy można wyrzucić wyłącznie modlitwą i postem, co jest silnym dowodem na skuteczność postów przy wypraszaniu łask);
• poprzez post włączamy się w śmierć Chrystusa, naśladujemy swojego Mistrza, wybieramy Jego drogę; „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16, 24) – mówi Chrystus.

W podstawowej wersji post to przede wszystkim powstrzymywanie się od pokarmów. Dziś traktuje się jednak szerzej post jako wyrzeczenie także w innych dziedzinach. Można podjąć więc post od telewizji, internetu, Facebooka, wychodzenia do kina i od wielu innych rzeczy. Zapewne jednak największą korzyść duchową ma podejmowanie tradycyjnych postów – postu ścisłego oraz postu o chlebie i wodzie.

Aby post był naprawdę postem konieczna jest wyraźna intencja – wyrzeczenie jest podejmowane ze względu na Pana, ze względów religijnych. Kiedy mówimy, że podejmujemy post, rezygnujemy z jakiegoś pokarmu, a dodajemy do tego, że przy okazji, na przykład, schudniemy, wypiękniejemy, będziemy zdrowsi czy oszczędzimy pieniądze (ważne jest, by zaoszczędzone poprzez post pieniądze przekazywać na jałmużnę), post przestaje być prawdziwym postem, a staje się jakimś rodzajem odchudzania czy oszczędności. Traci więc wiele ze swej wartości. „Ci odebrali już swoją nagrodę” – mógłby powiedzieć do nas Chrystus.

Poszcząc, pamiętajmy więc o dobrej intencji. O tym ze względu na Kogo pościmy. Do tego, podobnie jak to jest przy modlitwie, warto pościć, ofiarując wyrzeczenie w intencji wyjednania łaski życia wiecznego dla kogoś, nawrócenia kogoś; można pościć za kapłanów, za ojca świętego czy za cały Kościół święty. Post połączony z modlitwą i jałmużną ma ogromną wartość, o czym na każdym kroku uczy nas w Ewangelii Chrystus.

Paweł Pomianek,
redaktor naczelny

Poleć innym!