Autor recenzji: Tomasz Powyszyński ▼ Ponikiewski w brunatne mury getta wpuszcza światło, mnóstwo światła. I choć ciągle getto pozostaje zamknięte, to jest już inne. Niby złowrogie, ale nie wszechmocne; może zmiażdżyć ciało, ale nigdy nie zgniecie ducha; wywoła gorzkie łzy, ale nie wypleni nadziei zagnieżdżonej na dnie serca. Ponikiewski w [...]

Poleć innym!