Święty Jan z Dukli. Źródło: Brewiarz.katolik.pl

8 lipca obchodzimy obowiązkowe wspomnienie św. Jana z Dukli – patrona Archidiecezji Przemyskiej, Lwowa oraz rycerstwa polskiego.

Jan urodził się ok. 1414 roku w Dukli, w rodzinie mieszczańskiej. Tam też rozpoczął swoją edukację, którą późnej kontynuował w Krakowie. W młodości Święty mieszkał w pustelni niedaleko Dukli pod górą Cergową. Po opuszczeniu swojej samotni (ok. 1433-1440 r.) młodzieniec wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanie).

Po otrzymaniu święceń kapłańskich młodemu zakonnikowi został powierzony zaszczytny urząd kaznodziei. Co istotne, w klasztorach franciszkańskich, kaznodziejami mogli być tylko wybitnie zdolni i prawdziwie uduchowieni kapłani. Innym obowiązkiem św. Jana było pełnienie funkcji gwardiana, czyli przełożonego klasztoru w Krośnie i we Lwowie, oraz sprawowanie urzędu tzw. kustosza kustodii, czyli przełożonego franciszkańskiego okręgu lwowskiego.

Po reformie zakonnej przeprowadzonej przez św. Bernardyna ze Sieny (w Polsce przez św. Jana Kapistrana) nasz Patron w wieku 60 lat wstąpił w szeregi bernardynów. Przez kolejne lata – najpierw w Poznaniu, a potem we Lwowie – św. Jan służył gorliwe wiernym, głosząc płomienne kazania, za które był bardzo ceniony, oraz spowiadając rzesze penitentów. Zakonnik do samej śmierci starał się jak najlepiej wypełniać obowiazki kapłańskie poprzez nieustanną modlitwę oraz ciągłe powtarzanie poszczególnych punktów reguły zakonnej, w celu lepszego jej zapamiętania i wypełniania.

Św. Jan umarł w opinii świętości we Lwowie 29 września 1484 r. Po jego śmierci wierni natychmiast otoczyli go czcią, modląc się i wypraszając wiele potrzebnych łask za jego pośrednictwem. W 1733 roku papież Klemens XII ogłosił Jana z Dukli błogosławionym, a w kilka lat później ustanowił go patronem Korony i Litwy. 10 czerwca 1997 r. papież Jan Paweł II dokonał kanonizacji Jana z Dukli. Relikwie Świętego przebywają obecnie w Dukli w Kościele Ojców Bernardynów.

W ikonografii św. Jan przedstawiany jest we franciszkańskim habicie, czasem jako niewidomy, na którego padają promienie światła.

Święty Janie z Dukli, wybitny kaznodziejo, wypraszaj nieustannie swojemu Kościołowi tych, którzy głosząc słowem Chrystusa, będą przyprowadzali ludzi do Boga. Opiekuj się zakonami, aby osoby konsekrowane, poprzez sumienne wypełnianie ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, dawały zawsze wspaniałe świadectwo całkowitego poświęcenia się Chrystusowi. Patronie rycerstwa, dodawaj nam sił do walki z grzechem i własnymi słabościami.

Anna Pomianek

Poleć innym!