„Kościół bezwarunkowo potrzebuje intelektualistów. Potrzebuje ludzi, którzy oddają mu do dyspozycji siłę swego ducha. Potrzebuje wielkodusznych, bogatych ludzi, którzy chcą, by ich bogactwo służyło dobru. Ale jego wielką podstawą zawsze są ubodzy ludzie pokornej wiary” – wyjaśniał kardynał Ratzinger.

Pismo Święte mówi nam, że Chrystus pochodził z ubogich warstw Izraela. Jego matka czterdziestego dnia od narodzin złożyła ofiarę ubogich, co pokazuje, że właśnie ci prości ludzie nie zatracili wewnętrznego wglądu. Nie przestali dostrzegać całości, zachowali wewnętrzną prostotę, czystość, prawdomówność i dobroć, która pozwala widzieć.

Naturalnie, Kościół bezwarunkowo potrzebuje również intelektualistów. Potrzebuje ludzi, którzy oddają mu do dyspozycji siłę swego ducha. Potrzebuje wielkodusznych, bogatych ludzi, którzy chcą, by ich bogactwo służyło dobru. Ale jego wielką podstawą zawsze są ubodzy ludzie pokornej wiary. W tym sensie można powiedzieć, że zastępy tych, którzy potrzebują miłości i którzy dają miłość, rzeczywiście stanowią jego prawdziwy skarb: prości ludzie, zdolni do prawdy, ponieważ pozostali dziećmi, jak mówi Jezus. Ludzie ci przez wieki zachowali wgląd w istotne sprawy, podtrzymując w Kościele ducha pokory i miłości.

Bóg i świat. Wiara i życie w dzisiejszych czasach. Z kardynałem Josephem Ratzingerem rozmawia Peter Seewald, Kraków 2001, s. 63-64.

Poleć innym!