Wspomnienie św. Cyryla Jerozolimskiego
18 marca obchodzimy wspomnienie dowolne św. Cyryla Jerozolimskiego, biskupa i doktora Kościoła.
Cyryl urodził się w Jerozolimie w roku 315. Jego rodzina była bardzo przywiązana do wiary, toteż od młodzieńczych lat zaprawiał się w ascezie w klasztorze w Palestynie, zgodnie ze zwyczajem, który panował wśród pobożnych rodzin. W 334 roku przyjął święcenia diakonatu, a w roku 344 otrzymał święcenia kapłańskie. Cyryl został po śmierci św. Maksyma wybrany na stolicę jerozolimską. Jako że była to pierwsza stolica biskupia na świecie, jego wybór musiał być zatwierdzony przez synod, cesarza i papieża. Święty Bazyli Wielki, widząc zapał, z jakim Cyryl podchodzi do pasterzowania, bardzo go chwalił.
Cyryl był wielkim przeciwnikiem arian, przez co musiał trzykrotnie udawać się na wygnanie. Pierwszy raz w roku 351, gdy wystąpił przeciw niemu ariański metropolita Cezarei Palestyńskiej Akacjusz, który rościł sobie prawo do jurysdykcji kościelnej nad Jerozolimą. Akacjusz skłonił ariańskiego cesarza Konstancjusza, by ten skazał na wygnanie „heretyka” Cyryla. Cyryl został wtedy zesłany do Tarsu. Po 9 latach, gdy synod w Seleucji potępił arianizm, a Akacjusza skazał na wygnanie, Cyryl mógł wrócić z banicji.
Akacjusz skorzystał jednak z życzliwości cesarza i wymógł na nim skazanie oraz wygnanie Cyryla na synodzie w Konstantynopolu. Kilka miesięcy później kolejny cesarz, którym był Julian Apostata, pozwolił Cyrylowi wrócić. Przez 19 lat mógł spokojnie działać. W tym czasie przywrócił jedność w Kościele w Jerozolimie. Wtedy też powstała większość jego katechez (fragmenty dwóch można przeczytać na naszych stronach – Katecheza 13, Katecheza 16). Wyjaśniał w nich prawdy wiary Chrystusowej.
Zostawił po sobie dwie serie katechez: jedną dla katechumenów, a drugą dla ochrzczonych. Jest to prawdopodobnie pierwszy systematyczny wykład nauki katolickiej, a także jeden z pierwszych traktatów o Najświętszym Sakramencie. Wyraził w nim m.in. głęboką wiarę w realną obecność Chrystusa w tym Sakramencie. Komunię świętą nazywa „wcieleniem z Chrystusem”.
Gdy cesarzem został Walens, arianin, Cyryl musiał po raz trzeci opuścić Jerozolimę. Umarł po 8 latach od wygnania. Zmarł 17 lub 18 marca 386 roku, po 38 latach pasterzowania. W 1882 roku przez papieża Leona XIII św. Cyryl Jerozolimski został ogłoszony doktorem Kościoła.
Modlitwa:
Boże, który przez św. Cyryla pozwoliłeś cudownie zjednoczyć się Twojemu Kościołowi, aby mógł jeszcze lepiej pojąć tajemnicę zbawienia, pomóż nam, abyśmy za wstawiennictwem św. Cyryla poznali Twego syna i weszli do żywota wiecznego. Amen (za: H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999, s. 69).
oprac. Tomasz Powyszyński
Źródła:
http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/03-18a.php3
H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999.