Jacek Sikora, Małgorzata Strzelec ●

Bóg miał  przed laty wobec ks. Krzysztofa Ordziniaka niezwykły plan, a  On  odpowiedział  Bogu swoje “tak”, dlatego mogliśmy dziękować Bogu za łaskę Jego powołania i posługę wśród nas już przez dziewięć lat.

W niedzielę, 25 maja, obchodziliśmy w naszej mikstackiej wspólnocie parafialnej  20. rocznicę święceń kapłańskich ks. kanonika  Krzysztofa Ordziniaka. O godz. 11:00  ks. Mateusz Puchała sprawował w intencji  Jubilata Mszę  Świętą. Oprócz ks. Krzysztofa i ks. Mateusza przy ołtarzu stanął także posługujący  wśród nas ks. kan. Grzegorz Klapa. Na początku Mszy Świętej Jubilat przywołał słowa św. Jana  Pawła II z encykliki Ecclesia de Eucharistia:  „Eucharystia jawi się jako źródło i jednocześnie szczyt całej ewangelizacji, ponieważ jej celem jest zjednoczenie ludzi z Chrystusem, a w Nim z Ojcem i z Duchem Świętym. Jednocząc się z Chrystusem, Lud Nowego Przymierza daleki jest od zamykania się w sobie, staje się « sakramentem » dla całego rodzaju ludzkiego, i narzędziem zbawienia dokonanego przez Chrystusa, światłem świata i solą ziemi”( EdE, 22). Podkreślił, że takiego człowieka chce Jezus, dlatego powinniśmy często uczestniczyć we Mszy Świętej.

Ks. Mateusz podkreślił dziękczynny charakter każdej Mszy Świętej. Nawiązując do słów Ewangelii (J14, 15-21) , w których Jezus zapowiada uczniom  posłanie Ducha Pocieszyciela,  ks. Mateusz powiedział: „Chcemy dziś prosić, abyś był księże proboszczu zawsze otwarty na działanie Ducha Świętego, którego Bóg nieustannie do nas posyła. Chcemy prosić, abyś był nadal narzędziem w ręku Pana Boga, żeby Pan Bóg mógł się nadal Tobą posługiwać, żeby nasza mikstacka parafia mogła wzrastać  w łasce u Pana Boga”.

Ksiądz proboszcz sprawował Mszę Świętą w intencji wszystkich parafian. Swoją modlitwą objął także tych, którzy są daleko od Boga, dawno nie byli w kościele, bo – jak powiedział – „ jako Pasterz tej parafii jestem zobowiązany się za nich modlić”.

Słowo Boże do zebranych skierował ks. Mateusz. Podkreślił w nim rolę Ducha Świętego w życiu każdego człowieka, ale także wielką miłość Jezusa do człowieka, który zapowiadając  uczniom swoje odejście zapewnia, że nie pozostawi ich samych.  Podkreślił, że słowa Ewangelii pochodzą z tzw.  mowy pożegnalnej Jezusa, stanowiącej Jego testament, w którym zawarł najważniejsze myśli, przykazania, ale także powiedział uczniom wiele o Jego relacji z Ojcem. Wskazał znaczenie Ducha Świętego w życiu pierwszych świadków wiary.  Stwierdził, że w życiu każdego z nas są chwile bezsilności, doświadczania trudności, niemocy. W  tych  „(…) trudnych momentach trzeba nam przyzywać Ducha Świętego, trzeba nam prosić o Jego pomoc, prosić o Jego światło”.

W dalszej części homilii ks. Mateusz dał świadectwo doświadczania działania Ducha Świętego w czasie spełniania posługi kapłanów w  sakramencie pokuty i pojednania.

Podkreślił, że Duch Święty został dany każdemu z nas. Dzięki darom Ducha Świętego  stajemy się zdolni do pogłębiania swojej wiary. Wskazał, że „ Duch Święty rzuca światło na nasze życie, nasze czyny nawet w najtrudniejszych sytuacjach”. To on staje się dla nas, jak kontynuował kaznodzieja, źródłem siły.

20. rocznica  święceń kapłańskich była okazją do złożenia księdzu kanonikowi  życzeń. Były życzenia od dzieci, ministrantów,  chóru kościelnego, orkiestry parafialnej, zespołu charytatywnego, strażaków, Rady Parafialnej, czcicieli Miłosierdzia Bożego.

Ks. kan. Grzegorz, współbrat w kapłaństwie, powiedział  m.in. „Księże Krzysztofie, 26 lat temu, jak śpiewamy, Bóg stanął nad brzegiem… i powołał cię do seminarium, abyś tam przez sześć lat przygotowywał się do święceń. (…) Dwadzieścia lat temu przyjąłeś święcenia, wielki dar, dar kapłaństwa”. Ks. Grzegorz podkreślił, że jest to dar, którego przyjęcie we współczesnym  świecie budzi często zdziwienie.

Nie zabrakło oczywiście słów życzeń: błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej Nieustającej Pomocy, ojca Pio, ale także radości. Ks. kan. Grzegorz podkreślił wielką miłość  Jubilata do św. Rocha. Na zakończenie zebrani zaśpiewali „Życzymy, życzymy…”. Uroczystość uświetnił  chór kościelny oraz orkiestra parafialna.

Na zakończenie ksiądz kanonik Krzysztof   podziękował za życzenia i wspólną modlitwę. Słowa podziękowania skierował także do swoich  rodziców i siostry.

Dwadzieścia lat kapłaństwa, z których spora część przypada na posługę w naszej wspólnocie. Uroczysta Msza Święta była okazją do dziękczynienia Bogu, ale Jubileusz jest także okazją, by wypowiedzieć słowa Bóg zapłać Jubilatowi. Dziękujemy księdzu kanonikowi za sprawowane Msze Święte, posługę w konfesjonale  i głoszone Słowo Boże, ale  także za świadectwo wiary i więzi z Bogiem i Jego Matką. Konfesjonał to miejsce, gdzie często możemy zobaczyć naszego ks. proboszcza. Gdy nie ma penitentów – to z brewiarzem bądź różańcem w ręku. To dla nas, parafian, wielkie świadectwo. Dziękujemy także księdzu kanonikowi Krzysztofowi za Jego wielkie zaangażowanie w rozwój kultu św. Rocha, które zaowocowało ogłoszeniem Go niebieskim Patronem miasta Mikstat, a kościoła na Cmentarnym Wzgórzu – Diecezjalnym Sanktuarium. Życzymy księdzu Krzysztofowi, aby ziarno Słowa Bożego, które zasiewa w naszych sercach, wydało stokrotny plon.

*   *   *

Do tych pięknych życzeń dla naszego Współpracownika i Przyjaciela przyłącza się redakcja Dziennika Parafialnego. Szczęść Boże, księże Krzysztofie! Życzymy, by kolejne “dwudziestki” były czasem coraz głębszego wnikania Księdza w ten “dar i tajemnicę”, jaką jest kapłaństwo.

Poleć innym!