Istnieją rzeczywistości, przed którymi warto czuć respekt
● Rozważa: Paweł Pomianek ●

XII niedziela zwykła, rok A (22 czerwca 2014)
Czytania: Jr 20,10-13; Rz 5,12-15
Ewangelia: Mt 10, 26-33 ●

W dzisiejszym tekście Ewangelii Chrystus przypomina, że ten, kto jest Jego uczniem, nie ma potrzeby się lękać; wskazuje, że chrześcijanin to człowiek pełen pokoju i odwagi. Na to przesłanie słusznie zwraca się współcześnie w Kościele uwagę. W tym hurraoptymizmie z łatwością jednak można pominąć te fragmenty dzisiejszej Ewangelii, w których Chrystus wskazuje, przed czym warto jednak czuć respekt. Prześledźmy więc, czego bać się nie należy, a czego warto się w naszym życiu duchowym wystrzegać.

W pierwszych perykopach Chrystus zachęca: Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Nie ma na tym świecie sprawiedliwości? Oszuści – jakże wydaje się to aktualne w naszej polskiej rzeczywistości! – mają się dobrze? Nie martwmy się tym – na końcu Bóg objawi prawdę i każdemu odda według jego zasług. Kto więc nie powinien się lękać? Ludzie prawi, tacy, którym zależy na sprawiedliwości. Trzeba się starać, by nasz świat (także ten całkiem bliski, w naszych rodzinach) stawał się lepszy. Ale jeśli tak się nie dzieje – potrzeba ufnej nadziei, że Pan wyprostuje to, co my, ludzie, wykrzywiliśmy.

Zauważmy jednak, że jest tutaj druga strona medalu. Jeśli to my w cichości, w ukryciu popełniamy czyny karygodne, jak najbardziej powinniśmy obawiać się chwili ich ujawnienia. Możemy ten fragment czytać więc jako zachętę do porzucenia grzechów osobistych, prywatnych, o których nikt nie wie, o których wiedzą tylko nasi najbliżsi czy wspólnicy w złu.

Dalej Chrystus mówi Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą, argumentując: Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Chrześcijanin, nawet w prześladowaniach (czyż nie nadchodzą już czasy prześladowań i w naszej rzeczywistości społecznej?), to człowiek nadziei i głębokiego pokoju. Przykłady wielu świętych, choćby św. Tomasza More’a – mogą utwierdzać nas w silnym, pełnym pokoju i pogody ducha trwaniu przy Chrystusie.

Ale Chrystus dodaje: Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Nie chodzi tutaj o to, by drżeć przed szatanem. Absolutnie nie! Chodzi o konieczność ciągłej czujności, ciągłej duchowej walki, ciągłej świadomości, że jestem człowiekiem słabym, potrzebuję Boga, który mnie wspiera, prowadzi, a gdy upadnę – oczyszcza. Chodzi o to, by nie zapomnieć, że istnieje opcja odrzucenia Boga, wiecznej kary – zatracenia w piekle. To też element mobilizujący – oby tylko nie stał się elementem jedynym czy nawet podstawowym. Tym zawsze musi być chęć odpowiedzi na miłość Ukrzyżowanego.

I jest jeszcze jedna rzecz, której należy się obawiać: Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem. Trzeba się obawiać zapierania się Boga, nieprzyznawania się do Niego na przykład wtedy, gdy może to zaszkodzić naszej pozycji, karierze. Ale także tutaj jest druga strona medalu, ta przynosząca radość i pewność nadziei: Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.

Chrześcijanin to człowiek pełen nadziei, pokoju, otwartości na innych; ale też człowiek roztropny, mający świadomość, że istnieją rzeczy, których należy się wystrzegać.
————–
Paweł Pomianek – świecki teolog, publicysta, filolog polski. Stale publikuje w Dzienniku Parafialnym. Mąż Anny, tato pięcioletniej Juleczki i półtorarocznego Piotrusia.

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza
Jezus powiedział do swoich apostołów:
«Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach.
Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

Poleć innym!