Chrześcijanin człowiekiem autentycznym
● Rozważa: dk. Piotr Wąsacz ●

XXII Niedziela zwykła rok B (29.08.2021)
Ewangelia: Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23. ●

Grupie młodych ludzi zadano kiedyś pytanie: jakiej postawy za wszelką cenę chcieliby uniknąć. Wśród wielu odpowiedzi, najczęściej mówiono o obłudzie, czyli dwulicowości. Z pewnością każdy z nas w swoim życiu spotkał człowieka, u którego można było dostrzec rozbieżność między tym co mówi, a tym co robi. Taka osoba wzbudza ogólną niechęć i odrzucenie. To dowód na to, że człowiek chce być przejrzysty i spójny.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus prowadzi dialog z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie. Rozmowa przybiera bardzo ostry, wręcz agresywny przebieg. Słowa użyte przez Jezusa mogą nas nawet gorszyć, ale tak naprawdę mają one podkreślić jak ważny jest temat poruszany przez Mesjasza, jak bardzo musi Mu zależeć na tym, żeby jego uczeń był autentyczny. Zbawiciel cytuje słowa proroka Izajasza, które choć wypowiedziane dawno temu, są szczególnie aktualne w dzisiejszych czasach: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie”. Nietrudno zauważyć, że ludziom w naszym otoczeniu i nam samym zdarza się jedno mówić, drugie robić. Uświadomienie sobie tego powinno powodować w nas pewien dyskomfort.

Bardzo podobnie może być na płaszczyźnie duchowej. Właśnie na to Jezus zwraca szczególną uwagę, gdy przywołuje tak mocne oskarżenie dotyczące modlitwy Izraelitów. Chce nas ostrzec przed modlitwą na pokaz, która, choć na zewnątrz piękna i godna podziwu, wewnętrznie jest pusta i nieszczera. Bardzo łatwo jest zatrzymać się na wyznaniu wiary samymi tylko ustami, nieco trudniej  jest realizować na co dzień to wszystko do czego ta wiara nas zobowiązuje.

Możemy zobaczyć, że także nam zdarza się być nieautentycznymi,  że czasami w naszych słowach i czynach nie ma spójności. W pewnym sensie jest to normalne, bo wynika to z naszej słabości spowodowanej grzechem pierwszych rodziców. Jednak można odnieść mylne wrażenie, że Słowo Boże wielu z nas dziś dobija, pogrąża. Wręcz przeciwnie! Jest ono owocem miłości Boga, który chce, abyśmy byli jeszcze bliżej Niego. Podobnie jest w całym Piśmie Świętym. Jeśli Jezus wykazuje człowiekowi błąd, to tylko po to, by ten zszedł z drogi grzechu, a wszedł na drogę zbawienia. Prośmy dziś Pana, aby nam dawał siły do stawania się autentycznymi, spójnymi i przejrzystymi ludźmi.

dk. Piotr Wąsacz – diakon Diecezji Rzeszowskiej, student Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie.

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

U Jezusa zebrali się faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nieobmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych.

Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?»

Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji».

Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».

Poleć innym!