Czy można zrozumieć Boga?

● Rozważa: ks. Krzysztof Lampart ●

Uroczystość Najświętszej Trójcy, rok A (4.06.2023)
Ewangelia: J 3, 16-18 ●

Tajemnica Boga od dawna skłaniała myślicieli i filozofów, zarówno chrześcijańskich, jak i niechrześcijańskich, do podejmowania próby ujęcia Boga ludzkimi słowami i pojęciami. Dociekliwe umysły na przestrzeni wieków próbowały ogarnąć, zrozumieć Boga. Jednym z nich był św. Augustyn z Hippony, który takie próby niejednokrotnie podejmował i pozostawił po sobie ciekawe spostrzeżenia na temat Boga chrześcijańskiego i tego, w jaki sposób można Go choć w niewielkim stopniu pojmować. Jednak po wielu latach intelektualnych poszukiwań nadal nie był zadowolony ze swoich dokonań na tym polu. Pewnej nocy przyśnił mu się chłopiec, próbujący przelać całe morze do dziury na plaży za pomocą małej muszelki. Na pytanie, dlaczego to robi, chłopiec odpowiedział, że prędzej dokona tego, co sobie zamierzył, niż Augustyn pojmie, w jaki sposób Bóg jest jeden, ale w trzech osobach.

Wielu filozofów, jak chociażby Platon czy Arystoteles, dzięki poszukiwaniom intelektualnym dochodzili do wniosku, że świat istnieje, ponieważ ma swoją ostateczną przyczynę istnienia, pierwszą przyczynę, doskonały Byt, niezmienny i jedyny. Chrześcijaństwo przyniosło rewolucję w sposobie myślenia o Bogu. Według niego Bóg, owszem, jest jedyny, ale nie jest doskonale jednolity. Do wiary w Boga, który jest jednością Trzech Osób Bożych, nikt nie dotarł na drodze czysto rozumowych poszukiwań. Taki Bóg musiał się objawić, musiał odsłonić rąbek tajemnicy Siebie samego, aby człowiek mógł uwierzyć, że taki On właśnie jest.

Bóg objawił się, posyłając na świat swego Syna Jednorodzonego. To Jezus przez swoje słowa i czyny pokazał, że jest równocześnie prawdziwym Bogiem, który uzdrawia, stwarza na nowo (jak chociażby nakładając błoto na oczy niewidomego i naśladując tym samym gesty Boga z Raju, kiedy Ten lepił człowieka z gliny), jak i Kimś różnym od Boga Ojca (szczególnie kiedy z Nim rozmawiał na modlitwie). Także Jezus obiecał swoim uczniom, że gdy odejdzie od nich do Ojca w niebie, wtedy pośle im Ducha Świętego, Pocieszyciela, który jest Duchem zarówno Jego, jak i Ojca. To On także nakazał im chrzcić wszystkie narody w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Posłanie Jezusa na świat odsłoniło rzeczywiście prawdę na temat Trójjedynego Boga, ale pokazało nam coś jeszcze. Syn Boży przyszedł na ziemię, ponieważ Bóg umiłował świat, ponieważ największym pragnieniem Boga jest dzielenie się swoim istnieniem, życiem „na zewnątrz”. Mówiąc bardzo obrazowo, Bogu nie wystarcza życie w swoim własnym kręgu Ojca, Syna i Ducha Świętego, ale pragnie dawać siebie komuś spoza Siebie. Bóg pragnie dać życie wieczne każdemu i pragnie zbawić wszystkich, a nie potępić. Wystarczy uwierzyć i oddać swoje życie Jezusowi. Tylko tego potrzeba, bo Bóg jest wszechmogący i może zbawić każdego, z wyjątkiem tego, który tego zbawienia nie chce. Bóg nikogo nie potępia, to człowiek sam może się potępić, jeśli nie uwierzy w „imię Jednorodzonego Syna Bożego”.

ks. Krzysztof Lampart – wikariusz w parafii pw. Świętego Jana Kantego w Ustrobnej, diecezja rzeszowska.

Ewangelia (J 3, 16–18)
Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».

Poleć innym!