Bóg dotrzymuje obietnic
● Rozważa: Paweł Pomianek ●

Święto ofiarowania Pańskiego, rok A (2 lutego 2020)
Czytania: Ml 3,1-4; Hbr 2,14-18
Ewangelia: Łk 2,22-40 ●

Ewangelia ze święta ofiarowania opowiada o potrójnym akcie, który dokonuje się czterdzieści dni po narodzeniu Jezusa: oczyszczeniu Maryi, „wykupieniu” pierworodnego dziecka (poprzez przepisaną ofiarę) i przedstawieniu go Bogu w świątyni:

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. (…) Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.

Czy Maryja, rodząc Boga-Człowieka, rzeczywiście potrzebowała oczyszczenia? Benedykt XVI w swojej książce „Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo”, nawiązując do podejście Jezusa do prawa żydowskiego, tłumaczy to następująco:

Również tutaj ponownie dowiadujemy się, co znaczy: „którzy podlegali Prawu”, i co znaczą słowa Jezusa skierowane do Chrzciciela, któremu mówi, że godzi się wypełnić wszystko, co sprawiedliwe (zob. Mt 3,15). Maryja nie potrzebuje oczyszczenia po urodzeniu Jezusa: narodzenie to przynosi oczyszczenie świata. Jest jednak posłuszna Prawu i właśnie w ten sposób służy spełnieniu się obietnic.

We fragmencie dotyczącym Symeona również możemy dostrzec wątek obietnic. Bóg ich dotrzymuje. Obiecał starcowi, że ujrzy Mesjasza – i to się dokonuje.

Piękna modlitwa Symeona, mimo swojej zwięzłości, niesie ogromne bogactwo teologiczne: uwielbienie Boga, całkowite zawierzenie i oddanie, prawdę o Chrystusie, który jest światłem na oświecenie narodów pogańskich. Kościół modli się tą modlitwą każdego dnia w czasie brewiarzowej komplety.

Scena ofiarowania kieruje jednak również nasz wzrok na Krzyż. Znajduje się tutaj pierwsza wyraźna zapowiedź cierpienia Jezusa i Maryi. Jezus nie jest ciepłym misiem przytulanką, tylko znakiem sprzeciwu. Chrześcijanie wszystkich czasów także mają za zadanie być znakiem sprzeciwu wobec niebezpiecznych prądów charakterystycznych dla danych czasów. Stawać, jak Jezus, w obronie słabych. Walczyć o sprawiedliwość w życiu społecznym. To głównie dlatego tak często dowiadujemy się o prześladowaniach chrześcijan w różnych częściach świata.
————–
Paweł Pomianek – świecki teolog, publicysta, filolog polski, redaktor i korektor tekstów, autor bloga z poradami dotyczącymi poprawnego używania języka polskiego JezykoweDylematy.pl. Opiekun Dziennika Parafialnego. Mąż Anny, tata dziesięcioletniej Julii, siedmioletniego Piotrusia i pięcioletniego Dominika.

---

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Wersja krótsza (Łk 2, 22-32)
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.
Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».

Poleć innym!