Paweł Pomianek ●

Kościół św. Grzegorza w Rzymie, w którym prawdopodobnie została pochowana św. Emiliana. Źródło: Martyrologium.blogspot.com

O życiu samej św. Emiliany wiemy niewiele. Żyła w VI wieku, mieszkając w Rzymie. Wraz ze swymi wspomnianymi wyżej siostrami prowadziła życie klasztorne. Na krótko przed śmiercią Emilianie miał się objawić Bóg, mówiąc „Boże Narodzenie spędziłem bez Ciebie, ale spotkamy się na święto Trzech Króli”. Emiliana zmarła w Rzymie około 550 roku tuż przed świętem Trzech Króli. Mówi się, że jej ciało zostało złożone przez jej siostrzeńca Grzegorza I w kościele św. Andrzeja w Rzymie (obecnie jest to kościół św. Grzegorza Wielkiego).

Część źródeł podaje, że poniosła śmierć męczeńską. Wspomniana jest w Martyrologium Rzymskim z 1938 roku pod datą 30 czerwca. Obecnie jej wspomnienie jest obchodzone 5 stycznia, ale to właśnie św. Emiliana patronuje Emiliom obchodzącym swoje imieniny 30 czerwca.

Nieco więcej wiemy o jej siostrze św. Sylwii, matce Grzegorza I Wielkiego. Informacje te pozwalają nieco uzupełnić to, co dotyczy Emiliany. W 538 r. Sylwia została żoną senatora Gordiana Anicjusza. Oboje byli pobożni, stanowiąc wzór małżeństwa chrześcijańskiego. Obok św. Grzegorza mieli jeszcze jednego syna.

W 573 r. jej mąż zmarł, a Sylwia rozpoczęła życie w domku niedaleko kościoła św. Saby na Wzgórzach Awentyńskich, poświęcając się modlitwie, postom i umartwieniom. Zapewne właśnie tutaj życie klasztorne prowadziła także Emiliana. W 575 r. na miejscu domu św. Sylwii i św. Gordiana ich syn, późniejszy papież, wzniósł kościół, w którym to właśnie najprawdopodobniej pochowano ciało jego ciotki, św. Emiliany.

Ciekawostką może być fakt, że niektóre źródła jako imiona sióstr Emiliany podają: Tarsylla i Gordiana. Dzieje się tak zapewne przez błędne przypisanie św. Sylwii imienia jej męża.

Do najważniejszych zasług św. Grzegorza Wielkiego papieża należy ustalenie ostatecznego brzmienia Kanonu Rzymskiego, który stale używany był w liturgii rzymskiej przez kolejne 1400 lat, aż do reformy po Soborze Watykańskim II. Od Grzegorza pochodzi gregorianka, czyli zwyczaj trzydziestu Mszy świętych za zmarłego odprawianych w ciągu trzydziestu następujących po sobie dni. Przypisuje mu się również zebranie i systematyzację liturgicznych melodii chorałowych (stąd chorał gregoriański). Ogromną rolę odegrały także jego pisma. Zaliczany jest do ojców Kościoła oraz – obok Ambrożego, Augustyna i Hieronima – do wielkich doktorów Kościoła Zachodniego (Przeczytaj artykuł o św. Grzegorzu w Dzienniku Parafialnym).

Modlitwa. Święta Emiliano, która już za życia byłaś otoczona przez Świętych, wypraszaj nam u Boga łaski, abyśmy także mogli żyć w otoczeniu ludzi pobożnych w świątobliwych, pełnych miłości i zaufania Bogu rodzinach.

Źródła:
Święta Emiliana, http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ta_Emiliana.
Św. Sylwia z Rzymu, http://martyrologium.blogspot.com/2011_11_03_archive.html.
Patroni 30 czerwca, http://www.wikalim.republika.pl/0971_patroni0630.html

Poleć innym!