Wspomnienie św. Maksymiliana Marii Kolbego

12 sierpnia 2012 09:00Komentowanie nie jest możliweViews: 2100

Już w trakcie seminarium w swoim „Regulaminie życia” św. Maksymilian Kolbe zapisał: „chcę być świętym jak największym”. Celem jego dążenia była tylko maksymalna świętość, którą osiągnął, oddając życie za drugiego człowieka. Św. Maksymilian złożył Bogu całopalną ofiarę. 14 sierpnia obchodzimy jego wspomnienie.

Na chrzcie otrzymał imię Rajmund, a urodził się w 1894 roku. Przeżył zaledwie 47 lat. W ciągu życia zrealizował bardzo dużo. Został kapłanem, ukończył studia w Rzymie, które zwieńczyły dwa doktoraty. Po powrocie do Polski był pionierem w zastosowaniu na użytek ewangelizacji nowoczesnych środków komunikowania społecznego. Stosował nowoczesne formy organizacji pracy, public relations i reklamę. Założył klasztor Niepokalanów, który w tamtych czasach był największym na świecie. Wydawał „Rycerza Niepokalanej” i „Mały Dziennik”, a numer „Rycerza Niepokalanej” z listopada 1938 roku osiągnął nakład jednego miliona egzemplarzy, co było wielkim osiągnięciem. Wydawane przez franciszkanów gazety były najlepiej sprzedającymi się w Polsce. Podczas kilkuletniego pobytu w Japonii św. Maksymilian wykonał takie samo dzieło w Nagasaki dla Japończyków. Powstał tam klasztor i drukarnia, z której wychodził odpowiednik „Rycerza Niepokalanej” po japońsku. W Polsce Maksymilian założył też „Rycerstwo Niepokalanej”, do którego należało prawie 130 tys. osób.

„Dzisiaj jest znany jako: apostoł chrześcijaństwa na miarę średniowiecza, który ewangelizował Polskę i Japonię; odnowiciel ducha franciszkańskiego w dwudziestym wieku, który ubóstwo, prostotę życia, poświęcenie dla wielkich idei łączył z najnowszymi osiągnięciami techniki i pragmatyzmem; założyciel największej męskiej wspólnoty zakonnej dwudziestego wieku; manager i twórca największego w Polsce wydawnictwa prasy i książki religijnej; czciciel Matki Bożej Niepokalanej, w której widział najdoskonalszego człowieka i pośrednika pomiędzy ludźmi i Bogiem; założyciel ruchu maryjnego pod nazwą «Rycerstwo Niepokalanej», który działa w kilkudziesięciu krajach świata; obrońca ludzkiej godności i ludzkiego życia; człowiek pojednania dwóch narodów: Polaków i Niemców” – napisali we wspólnym liście z okazji obchodzonego przed rokiem Roku Kolbiańskiego franciszkanie w Polsce.

Ostatnie miesiące bardzo aktywnego życia św. Maksymilian spędził w najgorszym więzieniu Gestapo w Warszawie i w obozie zagłady Auschwitz.

Po aresztowaniu św. Maksymilian na zło odpowiadał dobrem: pocieszał upadłych na duchu, odstępował zupę i chleb wygłodniałym, ukazywał sens cierpienia i ofiary, rozgrzeszał skazanych na śmierć, wskazywał, że po niej przychodzi zmartwychwstanie.

Mając 47 lat, ofiarował swoje życie za współwięźnia – Franciszka Gajowniczka. Zmarł 14 sierpnia 1941 roku w bunkrze głodowym Auschwitz, dobity zastrzykiem z fenolem po dwóch tygodniach życia bez jedzenia i picia.

17 października 1971 roku papież Paweł VI ogłosił ojca Maksymiliana Kolbego błogosławionym wyznawcą. Polskie władze państwowe 22 marca 1972 roku odznaczyły go pośmiertnie Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari, a tym samym włączyły go do grona najwspanialszych Polaków-bohaterów. Jan Paweł II 10 października 1982 roku zaliczył ojca Maksymiliana do grona świętych męczenników Kościoła katolickiego, jako że Maksymilian poniósł śmierć w obronie wiary chrześcijańskiej i cnót ewangelicznych, a tym samym podkreślił, że miłość do człowieka i wiara w Boga, wierność Jego zasadom, wymagają poświęcenia i nawet ofiary z własnego życia.

W 2011 roku o mijającej wówczas 70. rocznicy śmierci św. Maksymiliana Kolbego przypomniała w „Rzeczpospolitej” Ewa Czaczkowska. Publicystka podkreśliła, że męczeństwo o. Kolbego było zwieńczeniem „życia szaleńca Bożego, który chciał zawojować cały świat dla Chrystusa poprzez Maryję”.

Prośmy św. Maksymiliana o wstawiennictwo za nami u Boga, a Niepokalaną – aby uczyła nas zapału w działaniu i dążeniu do maksymalnej świętości.

Marcin Stradowski

Tekst pochodzi z książki Marcina Stradowskiego “Rozważania na każdy dzień. Cz. VII: Okres zwykły, lipiec – sierpień”. Został w niej opublikowany pod tytułem „Prosty Święty”. Publikacja do zamówienia w pakiecie ebooków Libenter.pl.

Poleć innym!

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Dyskusja

Tagi:
Email
Print
WP Socializer Aakash Web