Święci Joachim i Anna z Maryją Źródło: thirdordercarmelite.files.wordpress.com

26 lipca obchodzimy wspomnienie Świętych Joachima i Anny – rodziców Najświętszej Maryi Panny. Pomimo tego, iż Ewangelie milczą na ich temat, nieco informacji o ich życiu możemy zaczerpnąć z tekstów apokryficznych.

Według starych podań Joachim i Anna pochodzili z królewskiego rodu Dawida. Anna (hebr. hanna znaczy „łaska”) mieszkała wraz z rodzicami w Betlejem, gdzie też otrzymała staranne wychowanie, które zostało dodatkowo ugruntowane poprzez służbę w świątyni jerozolimskiej. Natomiast Joachim (hebr. jehojaqim oznacza „przygotowanie Panu”) pochodził z Nazaretu, z zamożnej rodziny. Był człowiekiem, który od wczesnej młodości służył Bogu z wielką gorliwością. Jego ciche i skromne życie było zawsze nastawione na pomoc drugiemu człowiekowi.

Anna poślubiła Joachima w wieku 24 lat. Oboje od początku wspólnej drogi uważali swoje małżeństwo za święty i nierozerwalny związek pobłogosławiony przez Boga. Przez kolejne dwadzieścia lat żyli w zgodzie, miłując się nawzajem i wyczekując upragnionego potomstwa.

Według opisu ks. Piotra Skargi pewnego dnia Joachim zapragnął jako pierwszy złożyć ofiarę na ołtarzu w czasie nabożeństwa. Miał do tego prawo, gdyż jego ofiara była największa. Niestety, kapłan odprawiający nabożeństwo zawrócił go i znieważył, wytykając mu głośno jego bezpłodność. Poniżony Joachim nie wrócił już w tym dniu do żony, ale udał się w góry do swej trzody i tam żalił się do Boga. W tym samym czasie osamotniona Anna udała się do ogrodu, by tam opłakiwać swoje życie. Kiedy uniosła oczy ku niebu i zobaczyła gniazdo wróbli na drzewie laurowym, wypowiedziała błagalną modlitwę do Boga: „Panie, Boże wszechmogący, który obdarzyłeś potomstwem wszystkie stworzenia, zwierzęta dzikie i domowe, gady, ryby, ptaki i wszystko to cieszy się ze swego potomstwa, dlaczego mnie jedną odsunąłeś od daru twojej łaskawości? Ty wiesz, Panie, że do początku małżeństwa złożyłam ślub, iż jeżeli dasz mi syna lub córkę ofiaruję je tobie w twym świętym przybytku”. Wtedy ukazał się Anioł, który zapowiedział narodzenie dziecka.

Inny przekaz podaje, że Joachim, gdy nie mógł złożyć w ofierze kilku gołębii, zasnął z żalu i zmęczenia. We śnie ukazał mu się anioł i oświadczył, że będzie miał córkę. W tym samym czasie anioł przyśnił się także Annie i powiedział jej by udała się pod Złotą Bramę w Jerozolimie. Tam spotkali się i ucałowali z radości oboje małżonkowie. I właśnie wtedy, mocą Bożą, miała począć się Maryja.

Według jeszcze innego podania Joachim – będąc już w podeszłym wieku – udał się na pustynię, by tam przez 40 dni pościć i modlić się o potomstwo. Anna zaś zanosiła błagania do Boga w domu. I tak, w 45. roku życia, św. Anna powiła dziewczynkę.

Gdy Maryja podrosła, Anna wypełniła obeitnicę złożoną Bogu i przyprowadziła córkę do świątyni, by służąc Panu mogła wzrastać w łasce. W czternastym roku życia Maryja została poślubiona Józefowi. Według niektórych przekazów legendarnych, krótko potem Joachim zmarł. Anna zaś żyła z Maryją i Józefem w Nazarecie i dożyła 80 lat życia.

Kult rodziców Najświętszej Maryi Panny rozwijał się w Kościele od wczesnych lat chrześcijaństwa. Święto rodziców Matki Bożej obchodzono najpierw tylko na Wschodzie, na Zachodzie wprowadzono je dopiero w X wieku. W 1568 r. Paweł V zadecydował o zniesieniu tego święta, argumentując, że Pismo Święte nie podaje żadnych informacji o rodzicach Maryi. Jednak już w 1584 roku Grzegorz XIII ponownie je przywrócił, gdyż przeważyła opinia, że ci rodzice istnieli i że należy im się cześć szczególna. Z tej okazji wyznaczył jako dzień pamięci 26 lipca. Papież św. Pius X w 1911 roku wprowadził osobno święto św. Joachima, wyznaczając dzień wspomnienia na 16 sierpnia. Św. Anna miała nadal swoje święto dnia 26 lipca. Reforma liturgiczna z roku 1969 połączyła na nowo imiona obojga pod datą 26 lipca.

W ikonografii św. Anna ukazywana jest najczęściej z Maryją jako dziewczynką lub jako tzw. św. Anna Samotrzeć (Samotrzecia) – z Najświętszą Marią Panną i małym Jezusem. Niektóre jej atrybuty to: palec na ustach, księga i lilia. Św. Anna jest patronką matek, wdów, kobiet oczekujących dziecka i żeglarzy. Święta jest również wzywana w modlitwie o deszcz lub poprawę pogody.

Św. Joachim ukazywany jest jako starszy, brodaty mężczyzna w długiej sukni lub płaszczu. Występuje w licznych scenach mariologicznych oraz z życia św. Anny. Jego atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus w ramionach, dwa gołąbki w dłoni na zamkniętej księdze lub w małym koszyku, jagnię u stóp, laska, kij pasterski, księga, zwój.

W Kościele, oboje św. Joachim i św. Anna patronują małżonkom oraz osobom starszym. Ich przykład życia może stanowić nie tylko źródło pociechy pośród codziennych trosk i kłopotów, ale również zachętę, by w żadnym wieku nie poddawać się zniechęceniu i zwątpieniu.

Święci Rodzice Najświętszej Maryi Panny, prosimy Was o wstawiennictwo za wszystkimi małżonkami, aby tak jak Wy, mogli doczekać się potomstwa i wychować je jako największy skarb. Święci Dziadkowie Dziecięcia Jezus, módlcie się za wszystkich dziadków i babcie, aby mogli cieszyć się swymi wnukami a swoim doświadczeniem wspierać rodziców w trudnym procesie wychowania.

Anna Pomianek

Poleć innym!