Środa Popielcowa (22 lutego 2012)
Rozważa: diakon Julian Wybraniec ▼

Żydzi uznawali trzy podstawowe filary, na których opierało się życie pobożnego człowieka: post, modlitwę i jałmużnę. I o tym mówi także Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Niech to słowo będzie dla nas programem na Wielki Post 2012.

Jezus poucza jednak, że jałmużna, modlitwa i post mogą zostać wypaczone przez złe motywy. Jeśli cnoty te spełnia się dla własnej chwały, to tracą swą wartość. Ktoś może na przykład dawać jałmużnę nie dlatego, by pomóc komuś biednemu, ale by zademonstrować swą hojność, usłyszeć słowa pochwały i wdzięczności. Ktoś może modlić się w taki sposób, że jego modlitwa nie jest zaadresowana do Boga, lecz do słuchaczy. Modlitwa jego staje się próbą zademonstrowania wyjątkowej pobożności w sposób dostrzegalny przez wszystkich. Ktoś może pościć nie dla dobra swej duszy, nie dlatego że chce się ukorzyć przed obliczem Boga, ale dlatego że pragnie pokazać światu, do jakich jest zdolny wyrzeczeń. Ktoś może wykonywać dobre uczynki tylko dla uzyskania poklasku i chwały od ludzi, dla umocnienia własnego prestiżu, dla ukazanie światu własnej dobroci.

Jezus poucza, że jeśli dajesz jałmużnę, aby pokazać swoją hojność, wzbudzisz zachwyt u ludzi – ale to wszystko co zdobędziesz. To twoja cała zapłata. Jeśli modlisz się w taki sposób, by pochwalić się swą pobożnością przed ludźmi, to zyskujesz renomę człowieka niezwykle pobożnego – lecz to wszystko. To twoja cała zapłata. Jeśli pościsz w taki sposób, że wszyscy wiedzą, że pościsz, stajesz się znany jako człowiek surowych obyczajów, asceta, lecz to wszystko. To twoja cała zapłata. Jezus mówi, że jeśli jedynym twoim celem jest uzyskanie nagrody od świata, bez wątpienia ją uzyskasz. Ale nie oglądaj się za zapłatą od Boga. Człowiek, który stara się o zapłatę w doczesności, jest bardzo krótkowzroczny, traci nagrodę w niebiosach.

Rozpoczynamy kolejny Wielki Post – czas nawrócenia: postu, modlitwy i jałmużny. Mamy przed sobą 40 dni, po uwzględnieniu czasu na sen to ok. 40 tys. minut do Wielkiego Czwartku, do pierwszej Mszy Świętej Triduum Paschalnego. 40 tys. chwil, które mamy do dyspozycji, według naszego uznania. Jest to dany nam przez Boga dar czasu. Jak go wykorzystać? Podpowiedź dała nam Ewangelia. Nie bądźmy na nią obojętni.

————–

dk. Julian Wybraniec – w październiku 2011 r. przyjął święcenia diakonatu. Jest na VI roku studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Rzeszowie. Jego pasją jest liturgia oraz muzyka organowa w teorii i praktyce.

————–
Tekst Ewangelii (Mt 6,1-6.16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Poleć innym!