Musimy odnowić zapał ewangelizacyjny
● Rozważa: ks. Jakub Dzierżak ●

Foto: Aranhaverde, Pixabay

Gdy zastanawiam się nad naszą kondycją jako chrześcijan w Polsce, wyobrażam sobie złowioną rybę położoną na trawie. Ta ryba wije się i walczy z całych sił, aby czym prędzej wrócić do wody, bo inaczej umrze. Podobnie jest z nami. Potrzebujemy nowej, świeżej dawki Dobrej Nowiny. Potrzebujemy żywego i prawdziwego Boga, prawdziwego Zbawiciela w tym zwariowanym, chaotycznym świecie.

Z perspektywy świętego Jana Ewangelisty cała ziemska działalność Jezusa Chrystusa, tj. Jego nauczanie, czyny i cuda, były stopniowym przygotowaniem do tzw. „godziny Jezusa”. Ta godzina to wydarzenie męki, śmierci krzyżowej i ostatecznie zmartwychwstania – czyli tzw. misterium paschalne. W tej godzinie historia świata doświadczyła zwrotu akcji: Bóg złożył ofiarę z samego siebie, by zapłacić cenę za nasz grzech, i zmartwychwstał, aby otworzyć nam niebo. W tej godzinie Chrystus, jako Boski Oblubieniec (lub, mówiąc bardziej współczesnym językiem, Pan Młody), zawarł Nowe Przymierze (nowy związek miłości) między Bogiem a ludźmi. Ta godzina była pełna dramatu i bólu, by potem przemienić się w wybuch wielkiego wesela.

Ta godzina to wielka manifestacja Boskiej chwały. Majestat Boga, Jego wielkość i moc objawiły się najpiękniej w tych wydarzeniach. To dlatego czytamy te dość zagadkowe słowa o wzajemnym „otaczaniu się chwałą”. Bóg w Trójcy Świętej ukazał swoją wielką chwałę w godzinie Chrystusa, ale to nie wszystko. Ta chwała udziela się człowiekowi. Godzina Jezusa to również triumf Bożego Miłosierdzia. To zwycięstwo życia nad śmiercią oraz miłości nad nienawiścią grzechu.

To dlatego Jezus ma moc ciągle odnawiać nasz świat, zarówno w tym wielkim formacie, jak też – a może przede wszystkim – w tym małym, jakim jest nasza dusza. „Choćby dusze wasze były jak szkarłat, nad śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna”. Jezus czyni wszystko nowe, przywraca życiu sens i smak. Wpuszcza świeże powietrze tam, gdzie już cuchnie stęchlizną. Tylko On ma klucz do tego, co nazywamy szczęściem.

Tego wszystkiego byli świadomi Apostołowie, a zwłaszcza Paweł. To był Apostoł jak ogień. Gorliwy do potęgi. Chciał zdobyć wszystkich dla Chrystusa, bo najpierw sam – jako prześladowca Kościoła – został przez Niego zdobyty. Jezus uczynił go nowym człowiekiem.

Papież Leon XIV na początku swojego pontyfikatu przypomniał o tej wielkiej potrzebie odnowy tej gorliwej działalności ewangelizacyjnej. W dzisiejszym zwariowanym świecie naprawdę potrzebujemy Chrystusa. Bez Niego jesteśmy bez szans. Dlatego odnawiajmy, umacniajmy naszą więź z Nim i weźmy czynny udział w przekazywaniu Dobrej Nowiny.

————–

Ks. Jakub Dzierżak – prezbiter diecezji rzeszowskiej, pochodzący z Sanktuarium pw. Matki Bożej Łaskawej w Chmielniku. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk Ks. Bp. Jana Wątroby w 2020 roku. Studiuje nauki biblijne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

Poleć innym!