8 października przeżywaliśmy w naszej parafii niedzielę misyjną. Diecezja kaliska włączyła się w akcję „Mój brat Pigmej”. W związku z tym gościliśmy ks. Desmonda Asongacha z Kamerunu oraz Pana Tomasza Zawalę ze Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie – który towarzyszył księdzu misjonarzowi i tłumaczył na język polski homilie, głoszone przez niego podczas wszystkich mszy świętych.

Ksiądz Desmond podzielił się świadectwem posługi w Kamerunie, który liczy 28 mln mieszkańców, z czego 10 mln to katolicy. Jak mogliśmy usłyszeć, Kościół w Kamerunie podzielony jest na dwadzieścia cztery diecezje. W Kamerunie od 2016 roku trwa wojna domowa między armią rządową reprezentowaną przez anglojęzyczną większość a separatystami z dwóch francuskojęzycznych stanów z północnego Kamerunu, gdzie nieustannie dochodzi do łamania praw człowieka. Wojna domowa nie pozostaje bez wpływu na mniejszość etniczną żyjącą w leśnych rejonach północnego Kamerunu – Pigmejów. Wielu chłopców dzięki działalności s. Dariuszy ze Zgromadzenia Opatrzności Bożej, współpracy ze Stowarzyszeniem Pomoc Kościołowi w Potrzebie oraz wsparciu finansowemu darczyńców chodzi do szkoły. Niestety nadal większość dziewcząt nie uczęszcza do szkoły. Szczególnie trudna jest sytuacja dzieci będących sierotami bądź mających jednego z rodziców.

Nawiązując do słów Ewangelii z dwóch ostatnich niedziel mówiących o winnicach Bożych, ksiądz misjonarz wskazał, że widzimy w nich troskę ojca o nie. Gdy winnica została odpowiednio zagospodarowana, ojciec nam ją przekazał, byśmy o nią dbali, jednocześnie zaznaczając, że nie należy ona do nas, ale została nam powierzona. Kontynuując, kaznodzieja podkreślił, że dziś Bóg powierza nam Pigmejów, abyśmy się nimi zaopiekowali i dostrzegli w nich winnicę.

Ksiądz misjonarz podkreślił, że potrzeby Pigmejów są bardzo duże. Podał kilka przykładów i wskazał koszt zaspokojenia określonych potrzeb. I tak: koszt rocznego dożywiania dziecka w szkole to 550 zł, zakup podręczników i przyborów szkolnych, opłata za szkołę – 900 zł. Ponadto ks. misjonarz zaznaczył, że Pigmeje zajmują się przede wszystkim rolnictwem, pracują jako najemnicy w polu. Mają jednak tylko drewniane narzędzia, które się szybko zużywają. Pragnieniem s. Dariuszy jest zakup metalowych narzędzi, takich jak: widły, motyki, łopaty. Pozwolą one na efektywniejszą uprawę roli.

Ważną sprawą jest zapewnienie dzieciom pigmejskim ubrań i butów, bo pokonują one codziennie 8 km, by dotrzeć do szkoły. Ksiądz Desmond podkreślił znaczenie edukacji dla poprawy warunków życia Pigmejów. Kontynuując, kaznodzieja zaznaczył, że przyjęty przez nas chrzest nakłada na nas obowiązek służby Chrystusowi w ludziach potrzebujących pomocy. Powiedział m.in. „Dzielmy się rzeczami, za które – jeśli uczynimy to z miłością – zbierzemy żniwo. A żniwem będzie przyniesienie pokoju, życzliwości, uczciwości i sprawiedliwości światu i Pigmejom”. Kaznodzieja zachęcał zebranych w świątyni, by poczuli się misjonarzami posłanymi do Pigmejów, którzy sprawią, że na twarzach tych, którzy są także dziećmi Bożymi, pojawi się uśmiech. Na zakończenie ks. Desmond powiedział: „Niech Jezus, którego przyjmiemy w Komunii świętej. uzdolni nas, umocni i pośle jako uczniów do Pigmejów w Kamerunie. Dziękujemy za wsparcie”.

Obecni w kościele w skupieniu wysłuchali świadectwa ks. Desmonda. Wielu z pewnością poruszył los dzieci Pigmejów, żyjących w jakże odmiennych warunkach od naszych. Po mszach świętych ks. Desmond wraz z panem Tomaszem zbierali ofiary pieniężne na pomoc Pigmejom, na wsparcie działalności szkoły prowadzonej przez polską zakonnicę s. Dariuszę. Wobec potrzeb, o których usłyszeliśmy w świadectwie ks. Desmonda, trudno było przejść obojętnie. Wielu wzięło sobie do serca jego zachęty, by Pigmeje stali się dla nas winnicą, którą powierzył naszej trosce Bóg, a złożone ofiary sprawią, że otrzymają oni szansę na lepsze życia, a na ich twarzach zagości uśmiech.

Tekst: ks. Krzysztof Ordziniak
Zdjęcia: Małgorzata Strzelec

Poleć innym!