Zostawiajmy urazy na dole
● Rozważa: dk. Mikołaj Czurczak ●

Czwarta niedziela zwykła, rok A
(29 stycznia 2023 r.)
Ewangelia: Mt 5, 1-12a ●

Pośród codziennego życia wchodzimy w relacje z wieloma osobami. Mogą to być relacje z najbliższymi w domu, z sąsiadami, ze znajomymi w pracy, w szkole czy też z ludźmi całkiem nieznajomymi w sklepie, choćby poprzez zwykłe „dzień dobry”. Jeżeli dane spotkanie czy to przypadkowe, czy zaplanowane, przebiegające zgodnie z planem pójdzie po naszej myśli, to nie pobudzi w nas żadnych niezwykłych reakcji. Gdy jednak spotkamy się z krytyką naszej osoby, zasłużoną bądź nie, możemy w różny sposób na to zareagować. Jaka zatem powinna być nasza odpowiedź?

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus wychodzi na górę i stamtąd zaczyna nauczać. Wygłasza do tłumów osiem błogosławieństw, które określane są często kodeksem moralności chrześcijańskiej. Po ich przedstawieniu zachęca do radości z powodu prześladowań, które to mogą być wymierzone wobec uczniów z powodu Jego Imienia. Możemy sobie zadać pytanie, jak mamy te słowa wprowadzać w życie.

Spójrzmy zatem na nasze codzienne postępowanie. Kiedy czujemy się przez kogoś ciągle źle traktowani, kiedy wciąż słyszymy komentarze i pouczenia skierowane pod naszym adresem, kiedy reakcja na wszystko, co zrobiliśmy, jest zawsze negatywna, może rodzić się w nas pokusa odpłaty za to osobie, która przeciw nam zawiniła. W końcu jest nam źle z tego powodu. Ale skoro Pan Jezus zachęca nas w takich sytuacjach do radości, to czemu w nas pojawia się smutek?

Taki stan powoduje w człowieku grzech. A skoro tak, zanim kogoś zaatakujemy czy go niesłusznie osądzimy, powinniśmy sami cofnąć się kilka wersów wcześniej do naszego kodeksu postępowania moralnego i przeanalizować każde z błogosławieństw. Wtedy zobaczę, w czym ja nie jestem uczciwy i sprawiedliwy wobec ludzi, i dostrzegę Pana Boga, który czeka na mnie na Górze.

Miejsce to w Biblii jest oczywiście znakiem obecności Boga. Żeby fizycznie wejść na wysoką górę, można wziąć tylko potrzebne rzeczy. Z tej racji cały niepotrzebny bagaż swoich zarówno urazów, jak i występków wobec najbliższych muszę zostawić na dole. Tym sposobem nie tylko ja pozbędę się swoich występków, ale również inni, wpatrując się w nasze postępowanie, będą mogli mieć przykład nawrócenia.

W czynieniu tego zawsze może nam pomóc Pan Jezus, którego mamy w zasięgu ręki każdego dnia. Kiedy schodzimy z Jego dróg, On zawsze czeka w konfesjonale, aby odpuścić nam nasze występki. Będąc oczyszczonymi, możemy przyjmować Go w Eucharystii, przez co jednoczymy się z całą wspólnotą Kościoła i mamy przedsmak tej radości, z jaką – ufamy – przyjdzie nam kiedyś przebywać z Panem na Górze.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą!

Dk. Mikołaj Czurczak – diakon diecezji rzeszowskiej. Student VI roku WSD w Rzeszowie.

——————————-

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».

Poleć innym!