Król tego świata, ale nie z tego świata

▼ Rozważa: Paweł Beyga ▼

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla wszechświata (20 listopada 2016)

Czytania: 2 Sm 5, 1-3; Kol 1, 12-20

Ewangelia: Łk 23, 35-43 ▼

Kiedy myślimy o królowaniu Chrystusa to ostatnią sceną, która przychodzi nam na myśl, jest ukrzyżowanie. Przyzwyczailiśmy się już do wizerunków Zbawiciela w królewskich szatach, siedzącego na tronie z koroną na skroniach. I dobrze, że taka wizja rodzi się w naszych głowach. Należy jednak pamiętać, iż stanowi ona pewne uproszczenie.

Współcześnie zarazem odzwyczailiśmy się od powszechnego używania słów „król” lub „królestwo”. Kojarzymy je raczej z przeszłością lub nieco egzotycznymi zwyczajami w wybranych państwach. Oto dzisiaj liturgia nazywa Chrystusa Królem, a jednocześnie, jakby na jednym tchu, przywołuje scenę ukrzyżowania.

Chrystusowe królestwo nie jest z tego świata, a i sam król nie jest z tego świata. Ci, którzy stali pod krzyżem, z szyderstwem nazywali Chrystusa królem. Jeden z łotrów również w ten sposób odnosił się do Pana. Wreszcie tabliczka z tytułem winy również, w trzech językach ówczesnego świata,  ogłasza ludzkości królowanie Zbawiciela.

Król na krzyżu nie znajduje zatem wielu poddanych. Wierny okazuje się być paradoksalnie ten, który zawisł na tym samym krzyżu. Zawisnąć na krzyżu z Chrystusem to zasiąść na tronie w Jego królestwie, które nie jest z tego świata – „Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”.

Król wszechświata to nie władca absolutny, który rządzi twardą ręką. Pan całego świata i historii to łagodny Król. Nie jest podobny dyktatorom znanym z kart historii. To Ten, w którego rękach są nasze losy i przyszłość świata. Pod koniec roku liturgicznego, jakby pod koniec czasów, Kościół przypomina, iż nie jesteśmy bezpańskimi stworzeniami, ale mamy Króla, którego królowanie można przyjąć lub odrzucić.

Paweł Beyga – ukończył studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, związany z duszpasterstwem Tradycji katolickiej przy kościele Najświętszej Maryi na Piasku we Wrocławiu. Teolog – „ratzingerysta”. Jego teksty ukazywały się m.in. na portalach Liturgia.pl, DEON.pl, Nowy Ruch Liturgiczny i Dziennik Parafialny.

Słowa Ewangelii według świętego  Łukasza

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym». 
Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie». 

Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski». 
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». 

Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». 

I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». 
Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju».

Poleć innym!