Mądry zarządca
● Rozważa: ks. Julian Wybraniec ●

Dziewiętnasta Niedziela Zwykła (7 sierpnia 2016)
Czytania: Mdr 18, 6-9; Hbr 11, 1-2. 8-12
Ewangelia: Łk 12, 32-48

Nie tylko prawo, ale także chrześcijańska moralność podejmuje problem ograniczenia wolności i własności prywatnej. W zasadzie mówi się, iż człowiek wolny posiada prawo dysponowania własnymi pieniędzmi i własnym bogactwem. Jednak człowiek wolny żyje w społeczeństwie i pozostaje w relacji z innymi. Ojciec rodziny w obliczu państwa jest panem swojego domu, jednak w domu dzieli władzę i odpowiedzialność razem z żoną i dziećmi.
Dzisiejsza Ewangelia przypomina, że chrześcijanin, który żyje w ciągłej relacji z Bogiem, jest odpowiedzialny za swoje dobra wobec Boga, gdyż wie, że wszystko, co ma, otrzymał od Pana i któregoś dnia będzie musiał to zwrócić.
Przed Bogiem człowiek jest bardziej zarządcą niż panem, a zarządca posiada wielką władzę. Dysponuje wszystkim, według zamiarów i pragnienia tego, kto mu tę władzę powierzy.
Można powiedzieć, że są dwa rodzaje zarządców: bezczelni, którzy przekraczają prawo z cynizmem i swobodą oraz nieśmiali, którzy skrupulatnie przestrzegają je, brakuje im jednak inicjatywy. Bóg nie chce mieć na swojej służbie ani jednych, ani drugich. Bóg dał tylko kilka zasad odnoszących się do postępowania z dobrami, a wszystkie zawarte są w Dekalogu. Prosi nas, abyśmy zarządzali światem z inicjatywą, ale mądrze i w Jego duchu. Uczeń ma za zadanie uzupełniać, umacniać dzieło Mistrza, a Mistrz nie tłamsi kreatywności ucznia podpowiedziami i radami.
Bóg stworzył świat w miłości i pragnie, aby ludzie w tym duchu nim zarządzali.
Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie.
Cnotą zarządców jest odpowiedzialność. Urzędnik w banku odpowiedzialny jest za rachunki, policjanci za porządek publiczny, zawiadowca stacji za rozkład jazdy pociągów. W naszym społeczeństwie odpowiedzialność została podzielona, a każdy otrzymał jakieś zadanie. Jednak za tym podziałem pracy i odpowiedzialności stoi ktoś, kto posiada moc podejmowania decyzji. Im wyżej będziemy iść, tym więcej dostrzeżemy władzy. A kto jest odpowiedzialny za tych, którzy mają władzę?
Już święty Bazyli zastanawiał się nad tym problemem, mówiąc o obowiązkach przełożonych. Oni odpowiedzialni są za porządek w zgromadzeniu i za przestrzeganie przykazań Bożych. Jednak Bazyli dodaje: jesteście odpowiedzialni również za osoby, gdyż one też zostały wam powierzone przez Boga. I to jest właśnie owo “wiele”, które będzie wymagane od tego, kto wiele otrzymał: dusza bliźniego. Często zapominamy o wielkiej odpowiedzialności, jaka ciąży na nas wobec wszystkich. Bóg będzie od nas wymagał zdania sprawy za tych, których nam powierzył. Pamiętajmy o tym.

Ks. Julian Wybraniec – w maju 2012 r. przyjął święcenia kapłańskie. Obecnie jest wikariuszem w rzeszowskiej katedrze. Jego pasją jest liturgia oraz muzyka liturgiczna w teorii i praktyce.

Słowa Ewangelii według św. Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo.
Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.
Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci; aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.
A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»
Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas wydzielił jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: „Mój pan ociąga się z powrotem”, i zacznie bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.
Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przyrządził i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą».

Poleć innym!