Daj to, co TERAZ masz!
● Rozważa: ks. Mikołaj Czurczak●

 XVII niedziela wielkanocna, rok C (27.07.2025)
Ewangelia: Łk 1,1–13 ●

Kiedy ja ostatni raz uczyniłem komuś coś bezinteresownie, bazując jedynie na tym, co posiadam?

W nadchodzącym tygodniu będziemy przeżywać w Kościele Jubileusz Młodych. Kiedyś byłem świadkiem rozmowy dwóch kapłanów. Jeden spytał drugiego: „Organizuję w przyszłym roku dla młodzieży z naszej diecezji wyjazd do Rzymu, wpadnę do ciebie, może mi pomożesz?” Ten, odpowiadając, mówi, że nie zna miejsca, gdzie by można było przenocować aż tyle osób, a zainteresowany odpowiedział: „Ale znasz język, a to już coś”. Zarówno jeden, jak i drugi nie robili tego dla siebie, a dla kogoś, zupełnie za nic, wykorzystując jedynie to, co mają. Kiedy ja ostatni raz uczyniłem komuś coś bezinteresownie, bazując jedynie na tym, co posiadam?

Podobna sytuacja ma miejsce w dzisiejszej Ewangelii. Jeden z przyjaciół nachodzi drugiego w nocy, bo zwyczajnie zgłodniał, ale też właśnie odwiedził go inny przyjaciel. Skoro ta wizyta ma miejsce nocą, to możemy przypuszczać, iż jest niespodziewana, a może nawet nagła, może ten człowiek został w jakiś sposób zraniony czy też zabrakło mu sił w czasie podróży. Obaj pozostali dają jedynie to, co mają. Pierwszy wie, że zawsze może liczyć na swego przyjaciela, drugi z miłości do niego wstaje w nocy i daje mu chleb potrzebny dla zaspokojenia gościa swojego przyjaciela. Kolejną cechą, jaką możemy tu zauważyć, jest fakt, że obaj ofiarodawcy, skoro pomagają, to mają w tym momencie czas. Przecież mógłby powiedzieć: „Nie mam chleba, więc ci nie pomogę”, ten czas poświęcić na coś innego.

My też możemy spotkać w życiu osoby potrzebujące nagle pomocy i wcale nie mowa tu o żebrakach, których spotykamy codziennie w tym samym miejscu. Mogę wychodząc z pracy, zobaczyć osobę, której zeszło powietrze z opony, i zwyczajnie spytać, czy wszystko w porządku, czy nie potrzebuje pomocy. Podobnie przechodząc ulicą, mogę zobaczyć, że starszej pani popsuła się reklamówka z owocami i warzywami – czy w takiej sytuacji zdobędę się na odwagę, by pochylić się i pomóc je zbierać lub przynieść inny pojemnik na zakupy? Jeśli już uświadamiamy sobie, że zrobiliśmy takie rzeczy, oznacza to, że umiemy ofiarować to, co mamy, nie ponosząc żadnych strat, choć osoba, której pomogliśmy – wcale nie oczekiwała reakcji z naszej strony.

Nasza postawa jednak powinna nam uświadomić jeszcze coś więcej. Bóg też nie ma żadnej korzyści, wysłuchując naszych próśb i udzielając nam swoich darów, a mimo to je otrzymujemy. Stąd, gdy będziemy czuć się beznadziejnie, nie wiedząc, co mamy dalej robić, nie powinniśmy zapominać o Bogu, którego możemy spotkać w czasie każdej modlitwy. Zawsze jednak musimy pamiętać, że skoro Jego Dar jest wyjątkowy, to będzie od nas wymagał pewnego wysiłku.

————–

ks. Mikołaj Czurczak – kapłan Diecezji Rzeszowskiej, w maju 2023 roku przyjął święcenia kapłańskie. Obecnie pełni posługę wikariusza w parafii p.w. Bożego Ciała i Matki Bożej z Lourdes w Rzeszowie.

---

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».
A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».
Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.
I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».

Poleć innym!