Niedziela Palmowa (C), 13.04.2025 – komentarz do Ewangelii

10 kwietnia 2025 22:53Komentowanie nie jest możliweViews: 39

Naśladować osła?
● Rozważa: ks. Marcin Murawski ●

dendoktoor-pixabay-donkey-osiol-5459627_1280

Autor: Dendoktoor, Pixabay

Niedziela Palmowa, rok C (13.04.2025)
Ewangelia: Łk 19,28–40 ●

Szukamy w życiu różnych inspiracji. Patrzymy na sławnych ludzi, świętych, osoby niezwykłej wiary. Próbujemy poznawać ich życie, inspirować się ich wiarą. Świętując Niedzielę Palmową, wchodzimy w Wielki Tydzień – czas przeżywania razem z Chrystusem Jego Krzyża i Zmartwychwstania. Może takim pomocnikiem na najbliższe dni będzie dla nas… osiołek?

W Piśmie Świętym osioł jest wspominany ponad 130 razy. To on towarzyszył Abrahamowi w drodze do Ziemi Obiecanej oraz razem z Józefem i Maryją udał się do Betlejem. Ewangelie apokryficzne podają, że obok wołu to osioł asystował przy nowo narodzonym Jezusie, a następnie pomógł Świętej Rodzinie w ucieczce do Egiptu. I to właśnie na grzbiecie białej oślicy Jezus uroczyście wjechał do Jerozolimy, zapoczątkowując dzieło zbawienia świata.

Jak zatem osioł może pomóc nam doświadczyć mocy Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Pana?

Osiołek jest często symbolem łagodności i pokory. Papież Innocenty III nakazywał mnichom przemieszczać się przy pomocy tego zwierzęcia – w przeciwnym razie podejrzewano by zakonników o grzech pychy. Osiołek był trudny do ujarzmienia, nawet w Starym Testamencie znajdziemy opisy osła zbaczającego z drogi. Czy nie jest to bliskie także nam? Często zbaczamy z drogi, nie chcemy się poddawać Bożej drodze i Boskim wyrokom. Taka jest ta nasza natura. Ale pokora będzie nas chroniła. Uznanie naszej słabości i grzeszności, stanięcie w prawdzie o sobie samym umożliwi działanie Bogu – pozwoli Zmartwychwstałemu Panu zadziałać w naszym życiu ze swoją łaską, wyprostować nasz pogmatwane ścieżki.

Osioł jest także zwierzęciem upartym. Można powiedzieć – wytrwałym. Niektórzy powiedzą, że jest po prostu ostrożny. Nie jest również strachliwy. Uczy nas konsekwencji i wytrwałości w naszym życiu duchowym. Uczy ostrożności, wzywa do odwagi. Przypomina, że stając się podobnymi do Jezusa, musimy ciągle iść do przodu, nieustannie przyglądać się sobie i się nawracać. Papież Franciszek w bulli na Rok Nadziei przypomina, że grozi nam pokusa natychmiastowości. Jako receptę daje cierpliwość – codzienną, wytrwałą drogę małych kroków.

O osiołku w dzisiejszej Ewangelii czytamy, że Pan go potrzebował. Jezus potrzebował osiołka, aby wjechać do Jerozolimy. Potrzebuje także nas, aby dotrzeć do serc wszystkich ludzi. Musimy być osiołkiem prostym, żyjącym w prawdzie, niosącym Jezusa wszystkim ludziom. A jeśli będą nam rzucać palmy pod nogi, słać drogę i śpiewać „Hosanna”, to nie zapominajmy, że to nie jest dla nas, a przede wszystkim dla Jezusa.

Niech czas Wielkiego Tygodnia będzie czasem błogosławionym. Czasem stawania w prawdzie. Czasem wytrwałego nawrócenia. Czasem doświadczenia mocy Boga w moim życiu. Czasem niesienia Jezusa innym.

————–

ks_Marcin_Murawski_FB_IMG_1662698116572Ks. Marcin Murawskiprezbiter diecezji rzeszowskiej. Wikariusz parafii pw. świętej Barbary w Ropczycach.

Ewangelia według św. Łukasza

Jezus szedł naprzód, zdążając do Jerozolimy. Gdy przybliżył się do Betfage i Betanii, ku górze zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie uwiązane oślę, którego nie dosiadał żaden człowiek. Odwiążcie je i przyprowadźcie. A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów zaczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I mówili głosem donośnym: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach». Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!» Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

Poleć innym!

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Dyskusja

Tagi:
Email
Print
WP Socializer Aakash Web