W tym roku na Wielki Post proponujemy naszym Czytelnikom wybrane rozważania na temat Eucharystii zawarte w ostatniej encyklice św. Jana Pawła II Ecclesia de Eucharistia, do której redakcji przyłożył bardzo rękę zmarły niedawno papież Benedykt XVI.

1. Kościół żyje dzięki Eucharystii [Ecclesia de Eucharistia vivit]. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół doświadcza z radością, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: «A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 20). Dzięki Najświętszej Eucharystii, w której następuje przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Pana, raduje się tą obecnością w sposób szczególny. Od dnia Zesłania Ducha Świętego, w którym Kościół, Lud Nowego Przymierza, rozpoczął swoje pielgrzymowanie ku ojczyźnie niebieskiej, Najświętszy Sakrament niejako wyznacza rytm jego dni, wypełniając je ufną nadzieją.

Słusznie Sobór Watykański II określił, że Ofiara eucharystyczna jest «źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego» (Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 11). «W Najświętszej Eucharystii zawiera się bowiem całe dobro duchowe Kościoła, to znaczy sam Chrystus, nasza Pascha i Chleb żywy, który przez swoje ożywione przez Ducha Świętego i ożywiające Ciało daje życie ludziom» (Sobór Watykański II, Dekr. o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis, 5). Dlatego też Kościół nieustannie zwraca swe spojrzenie ku swojemu Panu, obecnemu w Sakramencie Ołtarza, w którym objawia On w pełni ogrom swej miłości.

Jan Paweł II, Encyklika Ecclesia de Eucharistia, Rzym 2003, nr 1, cyt. za: opoka.org.pl,
wyróżnienia: redakcja Dziennika Parafialnego.

Poleć innym!