Zdjęcie z Mikstatu

„Nie jest złem uciekać od cierpienia własnego, ale na pewno dobrem jest cierpieć po to, by inni cierpieli mniej” – pisał ks. Franciszek Mickiewicz SAC w wydanej przez Apostolicum w roku 2000 książce Krocząc śladami męki Chrystusa.

(…)cierpienie nie jest przejawem niedoskonałości świata i człowieka. Nie jest ono złem, lecz cząstką egzystencji, która – paradoksalnie – udoskonala wszelką istotę żyjącą. Uczeni swego czasu wykazywali, że człowiek jest bardziej wrażliwy na ból niż zwierzę pozbawione inteligencji, przeżywa go bowiem świadomie, a przy tym jest zdolny odczuwać cierpienia innych. Jeśli jest to prawdą, to w takim razie Bóg, który jest we wszystkim nieskończony, także cierpi nieskończenie… Jednakże – trzeba to raz jeszcze powtórzyć – nie cierpienie jest złem, ale zadawanie tego cierpienia innym. Nie jest też złem uciekać od cierpienia własnego, ale na pewno dobrem jest cierpieć po to, by inni cierpieli mniej. Obowiązkiem jest ratować własne życie od śmierci, ale największym dobrem jest poświęcić własne życie po to, by inni mogli żyć – tak, jak je poświęcił sam Jezus. Bóg wybrał właśnie taki heroiczny akt, aby pokazać, jak bardzo Mu zależy na człowieku, jak wielce go kocha i pragnie jego dobra.

Ks. Franciszek Mickiewicz SAC, Krocząc śladami męki Chrystusa, Ząbki 2000, s. 44.

Poleć innym!