IV Niedziela Adwentu, rok C, 19.12.2021 – komentarz do Ewangelii
Żywa Monstrancja
● Rozważa: ks. Jakub Dzierżak ●
IV Niedziela Adwentu, rok C (19.12.2021 r.)
Ewangelia: Łk 1,39-45 ●
Patron naszego rocznika święceń kapłańskich, a więc rocznika 2020, bł. ks. Roman Sitko, powiedział kiedyś: „Masz być monstrancją, w której wciąż ukazuje się Jezus, w słowach i twoim postępowaniu”. Człowiek żywą monstrancją? Czy to możliwe?
Ewangelia ostatniej w tym roku niedzieli Adwentu rysuje przed nami scenę Nawiedzenia świętej Elżbiety przez Maryję. Jednak, co ważniejsze, Maryja nie jest sama. Przychodzi z Jezusem pod sercem. Pełna radości z powodu bycia matką i chętna podzielić się wspaniałą wieścią, niemal biegnie do Ain Karim, gdzie jest dom Zachariasza i Elżbiety.
Można powiedzieć, że to pierwsza w historii procesja Bożego Ciała. Procesja, w czasie której działy się cuda. Elżbieta od razu odczuła obecność Boga w swoim domu i wydała okrzyk radości. Jej dziecko, również jeszcze nienarodzone – Jan Chrzciciel – w niezwykły sposób zaczęło się poruszać. Cały dom napełnił się błogosławieństwem Pana, miłością i dobrocią. Przypomina mi się tutaj scena z Drugiej Księgi Samuela, gdy Arka Przymierza (znak obecności Boga), zanim dotarła do Jerozolimy na rozkaz króla Dawida, zatrzymała się przez trzy miesiące w domu Obed-Edoma. Cała rodzina tego człowieka doświadczała wtedy łaski Bożej. Święty Łukasz również zapisał, że pobyt Maryi i Jezusa w domu Elżbiety trwał trzy miesiące. Dlatego w Litanii Loretańskiej znajdujemy wezwanie „Arko Przymierza”.
Człowiek, który ma Boga w sercu, rozsiewa błogosławieństwo wszędzie tam, gdzie jest. Nie musi nawet nic mówić, wystarczy jego obecność. Eucharystyczny Jezus w sercu oraz codzienne życie tak, jak pokazuje Ewangelia – to jest źródło błogosławieństwa dla innych. Takiego człowieka pragną ludzie. Przy takim człowieku czujemy się dobrze. Pomyślmy dzisiaj z wdzięcznością o tych, którzy byli dla nas takimi żywymi monstrancjami. Poprośmy też Maryję, pierwszą Monstrancję, aby to samo dokonało się w nas. Wszystko po to, aby rozsiewać błogosławieństwo.
————–
Ks. Jakub Dzierżak – prezbiter diecezji rzeszowskiej. Obecnie posługuje w Parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Górnie. Posługuje również w Duszpasterstwie Osób Niesłyszących Diecezji Rzeszowskiej.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».