Czy wszyscy będą zbawieni?
● Rozważa: Paweł Pomianek ●

Albrecht Durer, Wszyscy Święci – fragment

W ostatnich dziesięcioleciach modny jest w niektórych środowiskach kościelnych pogląd, że Bóg jest tak miłosierny, że wszyscy będą zbawieni. Ogólnie zresztą trochę przestaliśmy się obawiać opcji potępienia. Ciekawe, że punkt wyjścia osób, które w dzisiejszej Ewangelii pytają Jezusa o sprawę zbawienia, jest diametralnie inny.

Pada pytanie: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?», którego już sama forma nas – ludzi żyjących w XXI wieku, epoce wiary w człowieka, jego rozwój, jego dobroć, jego samowystarczalność – z gruntu zaskakuje swym pesymizmem. My zapytalibyśmy raczej: «Panie, czy znajdą się tacy, którzy się nie zbawią?».

Tymczasem, co może nas jeszcze bardziej zaskoczyć, Jezus potwierdza tę opinię: zbawią się tylko ci, którzy wybiorą ciasną bramę; wielu też będzie takich, którzy będą zdziwieni, że nie ma dla nich miejsca w gronie zbawionych, bo sami byli przekonani o swej godziwości. I to wydaje się być fenomenalne miejsce dla każdego z nas, by zastanowić się nad sprawą swojego zbawienia: Czy dbam o to, by być w stanie łaski? Jak na co dzień objawia się moja wiara? Czy za praktykami religijnymi idą konkretne postawy?

„Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś” – dziwią się potępieni. Trudno tu nie dostrzec analogii do sytuacji nas, wierzących będących w Kościele. Zwłaszcza gdy weźmie się kontekst wypowiadania tych słów i cały fragment, który Kościół nam przeczyta.

Jezus zaskakuje wyznawców wiary Mojżeszowej, pewnych swojej wyższości, mówiąc: „Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym”. Gdy tymczasem wielu spośród narodu wybranego zostanie precz wyrzuconych.

I to jest dla Jezusowych słuchaczy zaskoczenie. Chrystus potwierdza, że tylko nieliczni będą zbawieni, ale wyjaśnia, że nie zadecyduje o tym wyłącznie sprawowanie praktyk religijnych czy – tym bardziej – przynależność do narodu wybranego. Ludzie oceniani będą indywidualnie na podstawie zarówno swoich wyborów moralnych w danej życiowej sytuacji, jak i stopnia przylgnięcia do Boga, zaangażowania w swoją religijność i szczerego wyznawania wiary. Jezus uświadamia nam, że możemy kiedyś być bardzo zaskoczeni „składem” zbawionych. Bo Bóg inaczej patrzy niż człowiek. Bo Bóg zna prawdziwie do głębi nasze serca.

————–

Paweł Pomianek – świecki teolog, publicysta, filolog polski, redaktor i korektor tekstów, autor bloga z poradami dotyczącymi poprawnego używania języka polskiego JezykoweDylematy.pl. Opiekun Dziennika Parafialnego. Mąż Anny, tato dziesięcioletniej Julii, siedmioletniego Piotrusia i pięcioletniego Dominika.

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.
Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»
On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.
Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.
Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Poleć innym!