VI niedziela zwykła, 17 II 2019 – komentarz do Ewangelii

13 lutego 2019 22:33Komentowanie nie jest możliweViews: 898

Program Chrystusa
▼ Rozważa: Paweł Beyga ▼

VI niedziela zwykła, (17 lutego 2019)
Czytania:
Jr 17,5-8; 1 Kor 15,12.16-20
Ewangelia:
Łk 6,17.20-26

W dzisiejszej ewangelii można powiedzieć, że Jezus podał swój program – program błogosławieństw. Ten tekst jest doskonałym przykładem zastosowania metod mnemotechnicznych, czyli łatwego zapamiętywania. Podobną metodą jest tworzenie przez Chrystusa powiedzeń, np. „lekarzu, ulecz sam siebie”. W bliźniaczym tekście w Ewangelii Mateuszowej, czyli w ośmiu błogosławieństwach, oprócz metody łatwego zapamiętywania chodzi jeszcze o coś więcej.

Ktoś kiedyś powiedział, że błogosławieństwa należy czytać od tyłu, np. szczęśliwi będą ci, którzy zostaną pocieszeni po czasie smutku; lub: będą błogosławieni ci, którzy będą nasyceni po czasie głosu. Filozofowie już od czasów starożytnych zastanawiali się nad problemem szczęścia. Zadawano główne pytanie: jak osiągnąć szczęście? Jezus Chrystus na górze błogosławieństw jawi się jako prawdziwy Filozof, którego mądrość przekracza ramy ludzkiego rozumu. Ta objawiona Mądrość przychodzi do nas nie z tego świata.

Chociaż mądrość błogosławieństw może okazać się wizją pesymistyczną na pierwszy rzut oka, to jednak jest ona proroctwem co do pewnego szczęścia w przyszłości. Chrystus nie obiecywał swoim słuchaczom nieustannego szczęścia – można powiedzieć, że był realistą. Uczeń Pana to zatem nie pesymista, ale realista, który ufa słowom swojego Mistrza. Osiem błogosławieństw to tekst pełen nadziei na przyszłość.


Paweł Beyga – doktor nauk teologicznych (teologia dogmatyczna). W 2018 roku obronił pracę doktorską na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu na temat tradycji anglikańskiej w Mszale dla ordynariatów personalnych byłych anglikanów. Interesuje się związkiem liturgii z treścią wiary. Publikował m.in. w „Teologii w Polsce”, „Wrocławskim Przeglądzie Teologicznym” oraz „Studia Europaea Gnesnensia”.


Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus zszedł z Dwunastoma na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu.
On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

Poleć innym!

  • Facebook
  • Twitter
  • Delicious
  • LinkedIn
  • StumbleUpon
  • Add to favorites
  • Email
  • RSS

Dyskusja

Tagi:
Email
Print
WP Socializer Aakash Web