Bóg na miarę człowieka?
▼ Rozważa: Paweł Beyga ▼

XXIV niedziela zwykła, (16 września 2018)
Czytania: Iz 50,5-9a; Jk 2,14-18
Ewangelia: Mk 8,27-35 ▼

Każdy z nas brał kiedyś udział w jakimś badaniu opinii publicznej lub przynajmniej widział wykonywanie takiego badania. Najprostszym takim badaniem są chociażby wybory. Najłatwiej uporać się z pytaniami, na które odpowiedź brzmi: TAK lub NIE. Trudniejsze są te, które wymagają z naszej strony argumentacji.

Można powiedzieć, że Chrystus w dzisiejszej perykopie przeprowadza sondaż opinii publicznej, zadając pytanie: za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? Padają zatem odpowiedzi uczniów: za Jana Chrzciciela, Eliasza, kogoś z proroków. Potem Jezus podnosi poziom trudności i pyta uczniów o ich własną opinię. Piotr udziela jednak innej odpowiedzi niż na pierwsze pytanie. Łatwiej przecież byłoby zasłonić się odpowiedzią innych. Pierwszy z Dwunastu odpowiada w sposób całkowicie odmienny – wyznaje wiarę z Jezusa Chrystusa jako Mesjasza.

Łatwo jest dzisiaj pomylić Chrystusa z uzdrowicielem, filozofem, postacią, dzięki której czujemy się lepiej. Lecz jeśli szukamy tylko idealnego człowieka – mając takie czy inne pojęcie ideału – czy zamiast sięgania do mroków odległej historii pewniejsze nie będzie rozejrzenie się w teraźniejszości? Czy nie dostarczają lepszych wzorców Ghandi, Marcin Luther King, Korczak albo ojciec Kolbe – dla jednych, a Ho Chi Minh i Che Guevara – dla innych? Odpowiedź zawsze musi być inna niż świata – Jezus Chrystus nie jest tylko najmądrzejszym z ludzi, ale jest Kimś, za kim stoi autorytet samego Boga. I to jest najważniejsze przesłanie dzisiejszej liturgii słowa.

---

Paweł Beyga – doktor nauk teologicznych (teologia dogmatyczna). W 2018 roku obronił pracę doktorską na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu na temat tradycji anglikańskiej w Mszale dla ordynariatów personalnych byłych anglikanów. Interesuje się związkiem liturgii z treścią wiary. Publikował m.in. w „Teologii w Polsce”, „Wrocławskim Przeglądzie Teologicznym” oraz „Studia Europaea Gnesnensia”.

---

Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?»
Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».
On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».
Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je».

Poleć innym!