Głód nieba

▼ Rozważa: Paweł Beyga ▼

XXI Niedziela zwykła (21 sierpnia 2016)

Czytania: Iz 66, 18-21; Hbr 12, 5-7. 11-13

Ewangelia: Łk 13, 22-30▼

„Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Te słowa Jezusa, który odpowiada na pytanie o liczbę zbawionych, mogą brzmieć jak wyrzut. Stojący u bram zbawienia mogą słusznie pytać Boga w ten sposób. My z pewnością nie zapytalibyśmy o jedzenie, picie i nauczanie na ulicach, ale wspomnielibyśmy o przyjętych sakramentach, odmówionych modlitwach, może o czytaniu Pisma Świętego.

Pytanie człowieka z ewangelii o zbawienie jest pytaniem fundamentalnym dla chrześcijaństwa, ponieważ na nic kościoły, sakramenty i modlitwy, gdyby nie było zbawienia. Jezus jednak, odpowiadając, nie mówi wprost o liczbie zbawionych, ale wskazuje, iż odpowiedzialność za nasz los po śmierci jest teraz w naszych rękach. Można teologicznym językiem powiedzieć, że Chrystus zaprezentował eschatologię, która realizuje się już w teraźniejszości.

Wreszcie Jezus zwrócił uwagę, że wielu będzie chciało wejść do Królestwa Niebieskiego, ale nie będą mogli. Zaskakujący paradoks – już dzisiaj musimy pragnąć nieba i Boga. Świat, który próbuje zakrzyczeć pragnienie Boga lub tę potrzebę zrealizować inaczej, stanie przed drzwiami nieba i usłyszy od Boga „bądź wola twoja”. ‘

Wydaje się, że najważniejszym przesłaniem tej perykopy jest wezwanie do pracy w doczesności. Z jednej strony pragnienie Boga i świętości, a z drugiej obudzenie świadomości, iż samo słuchanie Chrystusa, przystępowanie do sakramentów, modlitwa nie wystarczą, gdy w sercu nie ma żywej wiary. Problemem nie jest głód Boga, bo każdy we wnętrzu go odczuwa, ale brak działań, aby ten głód zaspokoić.

Paweł Beyga – ukończył studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, związany z duszpasterstwem Tradycji katolickiej przy kościele Najświętszej Maryi na Piasku we Wrocławiu. Teolog – „ratzingerysta”. Jego teksty ukazywały się m.in. na portalach Liturgia.pl, DEON.pl, Nowy Ruch Liturgiczny i Dziennik Parafialny.

Słowa Ewangelii według świętego  Łukasza

Jezus nauczając szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?». On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie będą mogli. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam”; lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości”. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

Poleć innym!