Boży spryt

▼ Rozważa: Paweł Beyga ▼

Dwudziesta Piąta Niedziela zwykła (18 września 2016)

Czytania: Am 8, 4-7; 1 Tm 2, 1-8

Ewangelia: Łk 16, 1-13▼

„Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie”. O prawdziwości tych słów Chrystusa z dzisiejszej ewangelii chyba nie trzeba nikogo przekonywać. Niejednokrotnie z pewnością spotkaliśmy na drodze swojego życia ludzi, którzy zawiedli albo nie stanęli na wysokości postawionego zadania.

Kiedy zapytamy, co może być takim zadaniem, w którym można bardzo zawieść drugiego, odpowiemy, że to sprawy finansowe, rodzinne, małżeńskie lub inne zobowiązania. I to znajduje swoje odzwierciedlenie podczas spowiedzi. Wyznając grzechy mówimy, że okłamaliśmy, oszukaliśmy, byliśmy złymi lub leniwymi pracownikami. I dobrze, że to mówimy, ale powinniśmy pamiętać o drugim zdaniu, które dzisiaj wypowiada do nas Chrystus.

„Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy?”. Co jest tym prawdziwym dobrem? Czy spowiadamy się z braku czasu na modlitwę? Czy wspominamy, że być może zgorszyliśmy kogoś naszą postawą, nieopanowanym językiem lub niedbałością na modlitwie? Wreszcie, czy odczuwamy, że grzechem jest brak modlitwy? Inaczej mówiąc,  Zbawiciel wzywa nas dzisiaj do dbałości nie tylko o sprawy doczesne, ale także o sprawy, które odnoszą się do Boga.

Dzisiejsza ewangelia stawia przed nami przykład nieuczciwego zarządcy. Chrystus jednak nie pochwala oszustwa, ale wskazuje na spryt, którym kieruje się bohater przypowieści. Również w życiu duchowym potrzeba takiego „Boskiego” sprytu, zaradności i wytrwałości. To wszystko kiedyś zaowocuje na sądzie Bożym, gdzie zdamy sprawę z naszego zarządzania i sprytu.

Paweł Beyga – ukończył studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, związany z duszpasterstwem Tradycji katolickiej przy kościele Najświętszej Maryi na Piasku we Wrocławiu. Teolog – „ratzingerysta”. Jego teksty ukazywały się m.in. na portalach Liturgia.pl, DEON.pl, Nowy Ruch Liturgiczny i Dziennik Parafialny.

Słowa Ewangelii według świętego  Łukasza

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą”. Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu”. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korcy pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła. Ja także wam powiadam: “Zyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie”».

Poleć innym!