Najbardziej znaną scenę z udziałem św. Marty przynosi Ewangelia według św. Łukasza (Łk 10, 38-42). Marta i jej rodzeństwo – Maria i Łazarz – byli zaprzyjaźnieni z Jezusem, który często ich odwiedzał. W Łukaszowym fragmencie Marta uwija się wokół stołu, chcąc godnie i gościnnie przyjąć Jezusa. Maria siada u stóp Mistrza i słucha jego nauczania. Marta usłyszy później od Jezusa, że Maria „obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”. Jezus nie chciał zanegować wysiłku Marty jako gospodyni, ale pokazać, że codzienne zabieganie nie może być ważniejsze od Słowa Bożego. Św. Marta jest patronką m.in. gospodyń domowych, hotelarzy, kucharek i sprzątaczek. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzimy 29 lipca.

Marta pochodziła z Betanii, miasteczka położonego na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, w pobliżu wioski Betfage, odległego od Jerozolimy o ok. 3 km. Była siostrą Marii i Łazarza, których Chrystus darzył swą przyjaźnią. Bardzo wiele razy gościła Go w swoim domu. Martę wspomina w Ewangelii św. Jan, odnotowując wskrzeszenie Łazarza. Wyznała ona wtedy wiarę w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego (J 11, 1-45). Ewangelista Jan opisuje także wizytę Jezusa u Łazarza na sześć dni przed wieczerzą paschalną, gdzie posługiwała Marta (J 12, 1-11). Właśnie z Betanii Jezus wyruszył triumfalnie na osiołku do Jerozolimy w Niedzielę Palmową (Mk 11, 1). Wreszcie w pobliżu Betanii Pan Jezus wstąpił z Góry Oliwnej do nieba (Łk 24, 50).

Na Wschodzie cześć św. Marty datuje się od wieku V, na Zachodzie – od wieku VIII. Już w wieku VI istniała w Betanii bazylika na miejscu, gdzie miał stać dom Łazarza i jego sióstr. Św. Marta jest patronką gospodyń domowych, hotelarzy, kucharek, sprzątaczek i właścicieli zajazdów. Legenda prowansalska głosi, że po wniebowstąpieniu Jezusa Żydzi wprowadzili Łazarza, Marię i Martę na statek bez steru i tak puścili ich na Morze Śródziemne. Dzięki Opatrzności wszyscy wylądowali szczęśliwie u wybrzeży Francji, niedaleko Marsylii. Łazarz miał zostać pierwszym biskupem tego miasta, Marta założyła w pobliżu żeński klasztor, a Maria pokutowała w niedalekiej pustelni.

W ikonografii św. Marta przedstawiana jest w skromnej szacie z pękiem kluczy za pasem, czasami we wspaniałej sukni z koroną na głowie. Często pojawia się na obrazach również z siostrą, św. Marią. Są prezentacje, w których prowadzi smoka na pasku lub kropi go kropidłem. Nawiązują one do legendy, iż pokonała potwora Taraska. Jej atrybutami są: drewniana łyżka, sztućce, księga, naczynie, różaniec.

Źródło:

http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-29a.php3

Poleć innym!