Kościół zbudowany na skale wiary Piotra i Pawła
● Rozważa Lucyna Montusiewicz ●

Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, rok A (29 czerwca 2014)
Czytania: Dz 12, 1-11; 2Tm 4, 6-9, 17-18
Ewangelia: Mt 16, 13-19 ●

Choć w niedzielę świętujemy pamięć dwóch Świętych ewangelizatorów świata – Piotra i Pawła, to dzisiejsza Ewangelia opisuje nam początek Kościoła, którego opoką jest Piotr. Rzecz jak zwykle znamienna w nauczaniu Jezusa, iż posługuje się konkretnymi znakami-symbolami tak, aby Jego przepowiadanie było zrozumiałe.

Wyprowadza Apostołów daleko na północ Izraela, na granice terytoriów biblijnych i pogańskich. Możemy zadać sobie pytanie: czy ta rozmowa nie mogła się odbyć np. w Galilei? Choćby w Kafarnaum, gdzie tak często przebywał? Otóż Jezus wyprowadza  uczniów około 80 km od Kafarnaum do Cezarei Filipowej. Leżąca u stóp potężnego Hermonu kraina 20 lat p.n.e. została podarowana Herodowi Wielkiemu przez cesarza Augusta. Po śmierci Heroda odziedziczył tę ziemię jego syn Filip, który zbudował tu swoją stolicę, zwaną Cezareą Filipową. Miejsce niezwykle intrygujące, bowiem od najdawniejszych czasów znajduje się tam starożytna grota – sanktuarium Pana – bożka lasów, trzód i pasterzy (na zdjęciu). Ze szczeliny poniżej groty wypływa potężne źródło dające początek Jordanowi. Patrząc na geografię biblijną, opisywane wydarzenia z Ewangelii nabierają mocy i głębi poprzez symbolikę tego pierwotnego miejsca kultu natury. To tutaj przychodził człowiek prosić o deszcz, o płodność swoich zwierząt, o urodzaj ziemi i to wszystko, czego się bał lub nie potrafił uczynić. Tu przebiegała biblijna granica ziem pokolenia Dana, zamieszkała przez lud, który znał Torę,  czyli prawo boże,  a z drugiej rozciągały się ziemie pogan, wielobóstwa i idolatrii.

Kim jest Syn Człowieczy?

Właśnie tu, stojąc na skalnej półce, Jezus pyta uczniów : „za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”. Tak właśnie dzisiaj pada to pytanie na moje i twoje życie. Jedną nogą w Kościele, a drugą zanurzeni w świecie. Wierzący, lecz nie praktykujący. Kim jest dla mnie Jezus Chrystus w 2014 roku? Tym zapowiadanym Mesjaszem, który ma mnie zbawić od grzechów, prowadzących mnie do śmierci egzystencjalnej? Czy może jest prorokiem, który wskazuje, jak żyć, gdzie szukać szczęścia i miłości, czy przebaczać, czy trwać w trudnych doświadczeniach? A może jest figurą Jana Chrzciciela, tego, który przypomina nam, że poprzez chrzest jesteśmy włączeni formalnie w mistyczne ciało Chrystusa, czyli Kościół? A może należymy do grupy pogan, którzy gorszą się upadkiem i słabością natury ludzkiej, którzy szydzą i wołają: “gdzie jest Bóg twój?” Tak naprawdę to pytanie przychodzi, abyśmy nie stali z boku, bo to jest na serio nasze życie.

Kefas-Skała-Piotr

Potrzebujemy Piotra z jego depozytem wiary, bo to on jest głosem Apostołów, jest wyrazicielem ich wiary i w ten sposób staje się dla wierzących skałą. Ojciec, który jest w niebie, objawia prawdę temu synowi Jony: ”Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”. To jest fundament wiary. Credo. To znaczy już po tym wyznaniu Piotr staje się opoką-kamieniem, na którym można budować Kościół. Kościół, który przetrwa do końca świata i zło go nie zwycięży. Jezus obdarza Piotra jako Pasterza władzą wiązania i rozwiązywania, dlatego tak ważny jest dla nas dzisiaj papież Franciszek, który kontynuuje to, co Bóg rozpoczął z Piotrem. Dlatego tak ważne jest to, co ty wyznajesz swoimi ustami, bo tu chodzi o twój dom, o twoją rodzinę, o to, czy rozgrabią cię pokusy świata, czy przetrwasz wchodząc w życie wieczne. Spod stóp Jezusa i Apostołów wypływa źródło wody żywej, kryształowo przejrzysty Jordan. Rodzi się Kościół z wodą chrztu obmywającą grzechy tą wodą, która daje życie (co szczególnie widać  w skalistej i pustynnej Ziemi Świętej). Kościół zbudowany na wierze apostoła Piotra niesie wszystkim ludziom przymierze z Bogiem. Właśnie tam, wśród ruin świątyń i sanktuariów  budowanych przez Kananejczyków, Bóg tworzy Kościół Powszechny, jakby nie ludzką ręką tworzony. Zaś Paweł, drugi święty dzisiejszej niedzieli, podsumowuje swoje życie  w liście do Tymoteusza: ” W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem” (2Tm 4,7). Więc jeśli Piotr i Paweł dzielą się z nami swoją wiarą, przyjmijmy ją jako skałę dla budowy naszego życia i Kościoła.

——————————————————————————————————————————————

Lucyna Montusiewicz – żona Ryszarda, matka siedmiu synów i dwóch córek, psycholog i nauczyciel akademicki, przewodnik po Ziemi Świętej (www.egeria.lublin.pl) i Beskidach. Pracuje z dorosłymi i małżeństwami starającymi się o potomstwo (www.macierzynstwoizycie.pl) oraz dziećmi specjalnej troski.

——————————————————————————————————————————————–

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza 
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?».
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?».
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej Opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».

Poleć innym!