Przychodzi do Twojej Galilei
Rozważa: Lucyna Montusiewicz ●

III niedziela zwykła (26 stycznia 2014)
Czytania: Iz 8,23b–9,3; 1 Kor 1,10-13.17
Ewangelia: Mt 4, 12-23
(krótsza perykopa Mt 4, 12-17) ●

„Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony” (na skutek spisku Herodiady, żony Heroda, w fortecy Macheront, na szczycie pustynnego wzgórza po wschodniej stronie Morza Martwego), „usunął się do Galilei”. Głównym zadaniem Jana Chrzciciela było wzywanie ludzi do nawrócenia (tu przypominam moje ulubione wezwanie w języku hebrajskim teszuwa – powróć do Boga) oraz przygotowanie drogi do publicznej służby Mesjasza. Poprzez fakt uwięzienia Jana, Jezus rozpoznał swój czas.

„Opuścił jednak Nazaret”. W owym czasie było to osiedle wprawdzie zamieszkałe już w epoce brązu, jednak kiedy wychodził z niego Jezus – niezbyt liczne. Archeolodzy szacują je na około 600 mieszkańców, którzy zachowali rolniczy charakter miejscowości.

Miasto Jezusa

Łatwiej możemy zrozumieć epizody z życia Jezusa, gdy uzmysławiamy sobie topografię opisywaną przez Ewangelie. „Przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem” – jest to odległość około 46 kilometrów od Nazaretu, a znajduje się na północnym wschodzie w stosunku do niego, w krainie nazywanej Galilea, w części, która należała do pokolenia Zabulona (Joz 19,10n); na południu zaś dotykała dziedzictwa Neftalego.

Sama nazwa wioski Kefar Nachum po hebrajsku oznacza „Osiedle Nachuma” lub „Osiedle  Pocieszenia”. Kafarnaum usytuowane było i jest na północnej stronie Jeziora Galilejskiego. W czasach Jezusa było to niezbyt rozległe miasto, aczkolwiek mające duże znaczenie. Znajdowało się na ważnym trakcie rzymskiej „Via Maris”, wiodącej do Damaszku i dalej na wchód, do Babilonii. Mieścił się tutaj urząd celny pobierający opłaty. Z Ewangelii znamy jednego z pracowników komory celnej – Mateusza (Mt 9,9-13). Nieopodal stacjonował niewielki garnizon rzymski z przywódcą, którego do dzisiaj wspominamy w każdej Mszy Świętej, wołając z bojaźnią i determinacją: „Panie, nie jestem godzien…”.

Wnet po zamieszkaniu w Kafarnaum, które Ewangelia nazywa „Jego miastem” (Mt 9,1), stało się ono centrum działalności Jezusa. Według badań biblistów i archeologów mieszkał On w domu Piotra, który często bywał oblężony przez tłumy (Mk 1,33). Tutaj też uzdrowił teściową gospodarza, paralityka i wielu innych… Dzisiaj z „miasta Jezusa” pozostały bazaltowe mury i ruiny, które Franciszkanie odkopywali przez ponad sto lat w obecności wielu archeologów biblijnych. Pozostały też fundamenty i ściany domu Piotra, w którym – można powiedzieć – narodził się Kościół, bowiem po śmierci i zmartwychwstaniu Pana w tym właśnie domu zbierała się pierwsza wspólnota judeochrześcijańska.

Zawsze przekaz wiary zaczyna się w domu. Moim, twoim, naszym. Kościół domowy tworzy wspólnotę Kościoła Powszechnego – zaczęło się w Kafarnaum.

Powołując, nie ma względu na osoby

Przez Jezioro Galilejskie przepływa rzeka Jordan. Jezioro jest pięknie położone w zagłębieniu gór, wśród łagodnych pastelowych wzgórz, które w czasach Jezusa były pokryte bujną roślinnością, natomiast dziś robią wrażenie opustoszałych. Wody jeziora obfitowały w wiele gatunków ryb, których połowem zajmowali się mieszkańcy wiosek: Magdali, Korozain, Betsaidy, Kafarnaum. Z tych to właśnie miejsc Jezus powołał kilku Apostołów (Szymona, Andrzeja, Jakuba, Jana), nie bacząc, że pochodzą z Galilei, krainy wzgardzonej przez współczesnych, ponieważ jej mieszkańcami byli prości, nieuczeni rolnicy, rybacy i pasterze.

Dzisiaj też obchodzi Galileę

„I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelią o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu”. To dzieje się także dzisiaj, Jezus jest rzeczywisty i bardzo konkretny. Jak zapowiedział nam św. Marek (16,7b), „podąża przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie”. Tą Galileą jest nasze codzienne życie, są nasze proste prace, nasze osiedla, miasteczka, nasza mała, realna Ojczyzna. Jezus teraz przychodzi konkretnie do Ciebie poprzez to niedzielne czytanie, poprzez kapłana sprawującego Eucharystię, poprzez Apostoła (może być nim każdy człowiek), który podtrzymuje cię na duchu albo wzywa do nawrócenia, gdyż tylko Bóg może uleczyć nasze rany i choroby, po to, abyśmy nie byli już więcej ludem, który „siedzi w ciemności”. On przychodzi dzisiaj i teraz. Możesz spędzić z Nim swój dzień, opowiedzieć Mu w szczegółach, co cię przygnębia, co smuci, co czujesz – konkretnie. On przychodzi do twojej Galilei, abyś miał przekonanie, że On jest (JESTEM), aby być z Tobą.
——————-
Lucyna Montusiewicz – żona Ryszarda, matka siedmiu synów i dwóch córek, psycholog i nauczyciel akademicki, przewodnik po Ziemi Świętej (WWW.egeria.lublin.pl) i Beskidach. Pracuje z dorosłymi i małżeństwami starającymi się o potomstwo (WWW.macierzynstwoizycie.pl) oraz z dziećmi specjalnej troski.

EWANGELIA

Mt 4, 12-23 (krótsza perykopa Mt 4, 12-17) Na Jezusie spełnia się zapowiedź Izajasza

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
«Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie».

Koniec krótszej perykopy.

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

Oto słowo Pańskie.

Poleć innym!