Wspomnienie św. Augustyna
28 sierpnia obchodzimy wspomnienie św. Augustyna, biskupa i doktora Kościoła.
Św. Augustyn urodził się w roku 354 w dzisiejszym Algierze. Jego ojciec był poganinem, choć przed śmiercią przyjął chrześcijaństwo. Jego matka, św. Monika, była wzorem pobożności. To jednak nie przeszkodziło młodemu Augustynowi prowadzić dosyć rozwiązłego trybu życia – lubił zabawy, dobre jedzenie i picie. Oprócz tego był manichejczykiem, wyznawcą heretyckiej sekty. Biblia wtedy, ze względu na nie zawsze udane tłumaczenia na łacinę, wydawała mu się prostacka, a do sekty manichejskiej przyciągnął go biskup, imponując oczytaniem i wymową.
Po skończeniu studiów w Kartaginie św. Augustyn założył szkołę retoryki, której uczył także w Rzymie i Mediolanie. Jego matka bez przerwy modliła się o nawrócenie syna. To przyniosło efekty. Do nawrócenia przyczyniły się także nauki jego przyjaciół, m.in. św. Ambrożego, który potrafił doskonale przemawiać i wygłaszał głębokie w treści kazania. Św. Augustyn przypadkowo przeczytał fragment Pisma Świętego: „Żyjmy przyzwoicie jak jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i w wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa, i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom” (Rz 13,13-14) – to spowodowało uderzenie łaski Bożej. Augustyn porzucił manicheizm i w pełni przyjął chrześcijaństwo. Chrzest otrzymał w przeddzień Wielkanocy w 387 roku.
Wraz z kilkoma przyjaciółmi rozpoczął życie we wspólnocie. W 390 roku został wyświęcony na księdza, a pięć lat później otrzymał sakrę biskupią. Właściwie przez całe życie był bardzo aktywny, ale teraz jeszcze bardziej się ożywił. Poświęcał się studiom filozofii i teologii. Pozostawił po sobie dzieła uznane już za klasyczne, m.in. wielki traktat O państwie Bożym czy Wyznania. Można się z nich wiele dowiedzieć o młodości św. Augustyna.
Pełniąc funkcję biskupa, przeciwstawiał się herezjom i błędom swoich czasów. Walczył m.in. z manichejczykami, donatystami i pelagianami. Wielu z heretyków, z którymi dyskutował, znał osobiście. Znał doskonale ich doktryny, sam był kiedyś jednym z nich. Okazał się przy tym nieustraszonym obrońcą wiary, człowiekiem bardzo wszechstronnym, oddanym Bogu całą duszą. Przed śmiercią przeżył najazd Wandalów, którzy w Afryce poczynili wielkie spustoszenia. Zmarł 28 sierpnia 430 roku.
Modlitwa:
Panie, odnów w Twoim Kościele ducha, którym natchnąłeś św. Augustyna, Twojego biskupa. Spraw, abyśmy napełnieni tym duchem pragnęli Ciebie jako prawdziwego źródła mądrości. Amen (za: H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999, s. 199).
oprac. Tomasz Powyszyński
Źródła:
http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/08-28.php3
H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień, Olsztyn 1999